ΤΗΛ: 2310 23 88 61
fax : 2310 23 88 64
KINHTO 6947600020
Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2008
Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2008
Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2008
Κυριακή 27 Απριλίου 2008
ΓΑΓΓΛΙΑ
Το γάγγλιο εμφανίζεται πιο συχνά στην ράχη του καρπού . Εξορμά από μία κυστική εκφύλιση μέσα στη μάζα του θυλάκου ή του ινώδους ελύτρου . Η φουσκωμένη κύστη περιέχει ένα λαμπερό και γλοιώδες υγρό. Ο ασθενής , ο οποίος είναι συνήθως ένας νεαρός ενήλικας , παρουσιάζεται με μία ανώδυνη διόγκωση αν και μερικές φορές υπάρχει κάποιο άλγος . Η διόγκωση είναι σαφώς περιγεγραμμένη, κυστική και όχι ευαίσθητη .
Η ραχιαία επιφάνεια του καρπού είναι πιο συχνή εντόπιση ,αλλά η ανάπτυξη ενός παλαμιαίου γαγγλίου μπορεί να δημιουργήσει πίεση σε ένα νεύρο και να προκαλέσει αδυναμία .
Θεραπεία συνήθως δεν χρειάζεται. Η διόγκωση τις περισσότερες φορές εξαφανίζεται από μόνη της. Εάν δημιουργεί ενοχλήματα και φυσικά όταν δημιουργεί πιεστικά φαινόμενα σε κάποιο νεύρο , τότε απαιτείται η χειρουργική αφαίρεση. Ακόμη όμως και μετά το χειρουργείο μερικές φορές υποτροπιάζει. Δεν είναι εύκολο να βεβαιωθεί κανείς ότι έχει γίνει πλήρης αφαίρεση κάθε ιστού του γαγγλίου .
Η ραχιαία επιφάνεια του καρπού είναι πιο συχνή εντόπιση ,αλλά η ανάπτυξη ενός παλαμιαίου γαγγλίου μπορεί να δημιουργήσει πίεση σε ένα νεύρο και να προκαλέσει αδυναμία .
Θεραπεία συνήθως δεν χρειάζεται. Η διόγκωση τις περισσότερες φορές εξαφανίζεται από μόνη της. Εάν δημιουργεί ενοχλήματα και φυσικά όταν δημιουργεί πιεστικά φαινόμενα σε κάποιο νεύρο , τότε απαιτείται η χειρουργική αφαίρεση. Ακόμη όμως και μετά το χειρουργείο μερικές φορές υποτροπιάζει. Δεν είναι εύκολο να βεβαιωθεί κανείς ότι έχει γίνει πλήρης αφαίρεση κάθε ιστού του γαγγλίου .
ΑΥΧΕΝΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
Όλοι μπορούμε να πάθουμε Αυχενικό Σύνδρομο. Στατιστικά τα ¾ των ενηλίκων κάποια στιγμή θα παρουσιάσουν κάποιας μορφής πρόβλημα στην περιοχή του αυχένα, ενώ σε έναν στους έξι το πρόβλημα θα είναι ο χρόνιος πόνος. Αυτό συμβαίνει γιατί αυτή η περιοχή της Σ.Σ. επιτρέπει μεγάλου εύρους κινήσεις, άρα είναι επιρρεπείς σε απευθείας τραυματισμούς, όπως στην περίπτωση απότομης ή βίαιης κίνησης αλλά και από παρατεταμένη κακή στάση κατά την διάρκεια της εργασίας .
Τότε προκαλείται μυϊκός σπασμός, που σε αρκετές περιπτώσεις συνοδεύεται από μικροτραυματισμό των μυών και των συνδέσμων της περιοχής με ταυτόχρονη αλλαγή στην διάταξη του σκελετού. Έχουμε σε αυτήν την περίπτωση μια μυοσκελετική δυσλειτουργία. Τα συμπτώματα είναι πόνος και περιορισμός της κίνησης. Συνήθως ο πόνος υποχωρεί με την ξεκούραση. Μέσο αυτού του μηχανισμού δημιουργούνται επίσης τα Μυϊκά Σημεία Πυροδότησης του Πόνου ή Trigger Points. Πρόκειται για μικρά υπερευαίσθητα σημεία μέσα στους μύες, που προβάλλουν πόνο σε περιοχές του σώματος απομακρυσμένες από αυτά.
Τα προηγούμενα αν δεν αντιμετωπισθούν ικανοποιητικά τότε μπορεί να οδηγήσουν σε τραυματισμό και φλεγμονή των νεύρων της περιοχής ή ακόμα σε Κήλη Μεσοσπονδυλίου Δίσκου. Τότε προκαλείτε πόνος που ακτινοβολεί στην περιοχή του σώματος που αντιστοιχεί στο συγκεκριμένο νεύρο. Προκαλούνται αισθητικές διαταραχές όπως καυσαλγία, μούδιασμα, βελόνιασμα, κ.λ.π..Η συνέχιση ακόμα περισσότερο αυτής της δυσλειτουργίας, οδηγεί πλέον σε μη αναστρέψιμες βλάβες δηλαδή σε εκφυλιστικές αλλοιώσεις των σπονδύλων της περιοχής (οστεοαρθρίτιδα). Αυτή προκύπτει από την φθορά του χόνδρου των αρθρώσεων, λόγω της ασυμμετρίας του καταμερισμού των φορτίων που δέχεται η περιοχή. Προκαλείται στένωση ων μεσοσπονδυλίων διαστημάτων περιορισμός της κινητικότητας και χρόνιος πόνος.
Στις περισσότερες περιπτώσεις η θεραπεία περιορίζεται στη χρήση μαλακού κολάρου για ξεκούραση του αυχένα, παυσίπονων και αντιφλεγμονώδων φαρμάκων. Πολύ σπάνια απαιτείται χειρουργική αποκατάσταση, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν νευρολογικά προβλήματα που προέρχονται από τα άνω άκρα.
Τότε προκαλείται μυϊκός σπασμός, που σε αρκετές περιπτώσεις συνοδεύεται από μικροτραυματισμό των μυών και των συνδέσμων της περιοχής με ταυτόχρονη αλλαγή στην διάταξη του σκελετού. Έχουμε σε αυτήν την περίπτωση μια μυοσκελετική δυσλειτουργία. Τα συμπτώματα είναι πόνος και περιορισμός της κίνησης. Συνήθως ο πόνος υποχωρεί με την ξεκούραση. Μέσο αυτού του μηχανισμού δημιουργούνται επίσης τα Μυϊκά Σημεία Πυροδότησης του Πόνου ή Trigger Points. Πρόκειται για μικρά υπερευαίσθητα σημεία μέσα στους μύες, που προβάλλουν πόνο σε περιοχές του σώματος απομακρυσμένες από αυτά.
Τα προηγούμενα αν δεν αντιμετωπισθούν ικανοποιητικά τότε μπορεί να οδηγήσουν σε τραυματισμό και φλεγμονή των νεύρων της περιοχής ή ακόμα σε Κήλη Μεσοσπονδυλίου Δίσκου. Τότε προκαλείτε πόνος που ακτινοβολεί στην περιοχή του σώματος που αντιστοιχεί στο συγκεκριμένο νεύρο. Προκαλούνται αισθητικές διαταραχές όπως καυσαλγία, μούδιασμα, βελόνιασμα, κ.λ.π..Η συνέχιση ακόμα περισσότερο αυτής της δυσλειτουργίας, οδηγεί πλέον σε μη αναστρέψιμες βλάβες δηλαδή σε εκφυλιστικές αλλοιώσεις των σπονδύλων της περιοχής (οστεοαρθρίτιδα). Αυτή προκύπτει από την φθορά του χόνδρου των αρθρώσεων, λόγω της ασυμμετρίας του καταμερισμού των φορτίων που δέχεται η περιοχή. Προκαλείται στένωση ων μεσοσπονδυλίων διαστημάτων περιορισμός της κινητικότητας και χρόνιος πόνος.
Στις περισσότερες περιπτώσεις η θεραπεία περιορίζεται στη χρήση μαλακού κολάρου για ξεκούραση του αυχένα, παυσίπονων και αντιφλεγμονώδων φαρμάκων. Πολύ σπάνια απαιτείται χειρουργική αποκατάσταση, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν νευρολογικά προβλήματα που προέρχονται από τα άνω άκρα.
ΤΕΝΟΝΤΙΤΙΔΑ
Η τενοντίτιδα, περιλαμβάνει φλεγμονή του τένοντα και τοπικό πόνο στον αγκώνα, τον αντιβραχίονα και την παλάμη. Αυτή η πάθηση μπορεί να είναι ιδιαίτερα επίπονη, ενώ δεν θεραπεύεται εύκολα αν καθυστερήσει κανείς να την αντιμετωπίσει. Τα πρώτα της συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο, ευαισθησία και πρήξιμο στην παλάμη ή στις αρθρώσεις των δακτύλων.
Για να αντιμετωπίσουμε τέτοιες παθήσεις, εφόσον βρίσκονται ακόμα σε αρχικό στάδιο, καλό είναι, πέρα από την σωστή στάση του σώματος που αναφέραμε παραπάνω, να προμηθευτούμε κάποιον εναλλακτικό εξοπλισμό γραφείου, όπως: Εργονομικά πληκτρολόγια (είτε αυτά που μοιάζουν κυματιστά ή αυτά που είναι χωρισμένα σε δύο μέρη). Αποφύγετε, πάντως, τα πληκτρολόγια και τα mousepads με τις προεξοχές σιλικόνης για να ακουμπούν οι καρποί και οι αντιβραχίονες όταν γράφετε γιατί πιέζουν υπερβολικά τα συγκεκριμένα σημεία και μπορεί να προκαλέσουν χειρότερο πόνο. Προτιμήστε ένα εργονομικό ποντίκι, από αυτά που υποστηρίζουν το σχήμα της παλάμης και που με τη χρήση μιας μπίλιας μετακινούν το βελάκι στην οθόνη, ενώ το χέρι μένει ακίνητο. Η δε καρέκλα στην οποία καθόμαστε πρέπει να στηρίζει την πλάτη μας σε ευθεία θέση με μία ελαφριά, χαλαρή κύρτωση. Πρέπει επίσης να είναι προσαρμόσιμη ως προς το ύψος, έτσι ώστε να ακουμπούν τα πόδια μας καλά στο έδαφος και οι μηροί μας να βρίσκονται σε παράλληλη με το πάτωμα θέση. Βεβαιώστε, ακόμα, ότι το ύψος της καρέκλας επιτρέπει στο πάνω μέρος των χεριών και στους αγκώνες να λειτουργούν παράλληλα με τον κορμό του σώματος, με τους αντιβραχίονες να εκτείνονται σε γωνία 90 μοιρών από τον κορμό και παράλληλα με τους μηρούς. Αυτή η στάση επιτρέπει στους αντιβραχίονες, τους καρπούς και τα χέρια να βρίσκονται στην βέλτιστη θέση έτσι ώστε να αποφεύγονται οι Κακώσεις των χεριών.
Για να αντιμετωπίσουμε τέτοιες παθήσεις, εφόσον βρίσκονται ακόμα σε αρχικό στάδιο, καλό είναι, πέρα από την σωστή στάση του σώματος που αναφέραμε παραπάνω, να προμηθευτούμε κάποιον εναλλακτικό εξοπλισμό γραφείου, όπως: Εργονομικά πληκτρολόγια (είτε αυτά που μοιάζουν κυματιστά ή αυτά που είναι χωρισμένα σε δύο μέρη). Αποφύγετε, πάντως, τα πληκτρολόγια και τα mousepads με τις προεξοχές σιλικόνης για να ακουμπούν οι καρποί και οι αντιβραχίονες όταν γράφετε γιατί πιέζουν υπερβολικά τα συγκεκριμένα σημεία και μπορεί να προκαλέσουν χειρότερο πόνο. Προτιμήστε ένα εργονομικό ποντίκι, από αυτά που υποστηρίζουν το σχήμα της παλάμης και που με τη χρήση μιας μπίλιας μετακινούν το βελάκι στην οθόνη, ενώ το χέρι μένει ακίνητο. Η δε καρέκλα στην οποία καθόμαστε πρέπει να στηρίζει την πλάτη μας σε ευθεία θέση με μία ελαφριά, χαλαρή κύρτωση. Πρέπει επίσης να είναι προσαρμόσιμη ως προς το ύψος, έτσι ώστε να ακουμπούν τα πόδια μας καλά στο έδαφος και οι μηροί μας να βρίσκονται σε παράλληλη με το πάτωμα θέση. Βεβαιώστε, ακόμα, ότι το ύψος της καρέκλας επιτρέπει στο πάνω μέρος των χεριών και στους αγκώνες να λειτουργούν παράλληλα με τον κορμό του σώματος, με τους αντιβραχίονες να εκτείνονται σε γωνία 90 μοιρών από τον κορμό και παράλληλα με τους μηρούς. Αυτή η στάση επιτρέπει στους αντιβραχίονες, τους καρπούς και τα χέρια να βρίσκονται στην βέλτιστη θέση έτσι ώστε να αποφεύγονται οι Κακώσεις των χεριών.
ΕΠΙΚΟΝΔΥΛΙΤΙΔΑ
Επικονδυλίτιδα ή αγκώνας των τενιστών, όπως είναι περισσότερο γνωστή, είναι μια πάθηση που προκαλεί πόνο στην εξωτερική πλευρά του αγκώνα και πάνω από τους μυς που εκτείνουν τον καρπό και τα δάχτυλα. Αυτή η κατάσταση μπορεί να δημιουργηθεί από:1. άμεσο χτύπημα στο βραχιόνιο κόνδυλο, 2. ξαφνική και έντονη σύσπαση των κερκιδικών εκτεινόντων του καρπού, 3. χρόνια και υπερβολική χρήση των ίδιων μυών. Εκτός από αυτή καθαυτή την ευαισθησία στον κόνδυλο του βραχιονίου, ευαισθησία είναι δυνατόν να υπάρχει και στη μάζα των εκτεινόντων στη ραχιαία πλευρά του αντιβραχίου. Η παθολογία αυτή υποδηλώνει πίεση του κερκιδικού νεύρου στον κερκιδικό σωλήνα.
Η διάγνωση της επικονδυλίτιδας τεκμηριώνεται συνήθως από το θεράποντα ιατρό, όταν διαπιστώνεται τοπική ευαισθησία κατά την ψηλάφηση πάνω από το βραχιόνιο κόνδυλο. Κάποιοι ασθενείς νιώθουν πόνο και κατά τη διάρκεια της νύχτας. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να εξετάζονται η αυχενική μοίρα του ασθενή και ο ώμος του, καθώς είναι δυνατόν να αντανακλάται ο πόνος από παθήσεις στις περιοχές αυτές.
Η θεραπεία της επικονδυλίτιδος είναι κατ' αρχήν συντηρητική. Ο περιορισμός των δραστηριοτήτων και η ακινητοποίηση του αγκώνα με τον καρπό σε έκταση κρίνονται απαραίτητες. Η χορήγηση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων υποβοηθά στη μείωση της φλεγμονής στην περιοχή. Εάν υπάρξει βελτίωση των συμπτωμάτων, πρέπει να ακολουθηθεί ένα πρόγραμμα φυσικής αποκατάστασης, που περιλαμβάνει ασκήσεις διάτασης των μυών του αντιβραχίου. Η χρήση ειδικού νάρθηκα που καθηλώνει την έκφυση των εκτεινόντων του καρπού βελτιώνει την εικόνα. Εάν οι ενοχλήσεις επιμένουν, κρίνεται επιβεβλημένη η τοπική έκχυση κορτιζόνης. Αν και πολλοί θεωρούν την έκχυση της κορτιζόνης επιβλαβή, αυτό είναι λάθος. Η κορτιζόνη είναι ισχυρό αντιφλεγμονώδες φάρμακο και η τοπική έκχυση μία ή περισσότερες φορές δεν δημιουργεί προβλήματα στον οργανισμό.
Η χειρουργική διάνοιξη κρίνεται απαραίτητη όταν παρουσιάζεται σύνδρομο πίεσης του κερκιδικού νεύρου. Οι επεμβάσεις ποικίλλουν από απλή απελευθέρωση της έκφυσης των εκτεινόντων μέχρι πλήρη απελευθέρωση του κερκιδικού νεύρου. Μετεγχειρητικά ακολουθείται ένα πρόγραμμα αποκατάστασης που διαρκεί δύο με τρεις μήνες. Έπειτα από τρεις εβδομάδες ακινητοποίησης, αρχίζει η κινητοποίηση του αγκώνα και του αντιβραχίου. Ακολουθεί πρόγραμμα διάτασης των μυών του αντιβραχίου.
Η διάγνωση της επικονδυλίτιδας τεκμηριώνεται συνήθως από το θεράποντα ιατρό, όταν διαπιστώνεται τοπική ευαισθησία κατά την ψηλάφηση πάνω από το βραχιόνιο κόνδυλο. Κάποιοι ασθενείς νιώθουν πόνο και κατά τη διάρκεια της νύχτας. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να εξετάζονται η αυχενική μοίρα του ασθενή και ο ώμος του, καθώς είναι δυνατόν να αντανακλάται ο πόνος από παθήσεις στις περιοχές αυτές.
Η θεραπεία της επικονδυλίτιδος είναι κατ' αρχήν συντηρητική. Ο περιορισμός των δραστηριοτήτων και η ακινητοποίηση του αγκώνα με τον καρπό σε έκταση κρίνονται απαραίτητες. Η χορήγηση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων υποβοηθά στη μείωση της φλεγμονής στην περιοχή. Εάν υπάρξει βελτίωση των συμπτωμάτων, πρέπει να ακολουθηθεί ένα πρόγραμμα φυσικής αποκατάστασης, που περιλαμβάνει ασκήσεις διάτασης των μυών του αντιβραχίου. Η χρήση ειδικού νάρθηκα που καθηλώνει την έκφυση των εκτεινόντων του καρπού βελτιώνει την εικόνα. Εάν οι ενοχλήσεις επιμένουν, κρίνεται επιβεβλημένη η τοπική έκχυση κορτιζόνης. Αν και πολλοί θεωρούν την έκχυση της κορτιζόνης επιβλαβή, αυτό είναι λάθος. Η κορτιζόνη είναι ισχυρό αντιφλεγμονώδες φάρμακο και η τοπική έκχυση μία ή περισσότερες φορές δεν δημιουργεί προβλήματα στον οργανισμό.
Η χειρουργική διάνοιξη κρίνεται απαραίτητη όταν παρουσιάζεται σύνδρομο πίεσης του κερκιδικού νεύρου. Οι επεμβάσεις ποικίλλουν από απλή απελευθέρωση της έκφυσης των εκτεινόντων μέχρι πλήρη απελευθέρωση του κερκιδικού νεύρου. Μετεγχειρητικά ακολουθείται ένα πρόγραμμα αποκατάστασης που διαρκεί δύο με τρεις μήνες. Έπειτα από τρεις εβδομάδες ακινητοποίησης, αρχίζει η κινητοποίηση του αγκώνα και του αντιβραχίου. Ακολουθεί πρόγραμμα διάτασης των μυών του αντιβραχίου.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
