ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ - ΟΣΤΕΟΠΕΝΙΑ

Η οστεοπόρωση είναι μια συχνή πάθηση στην οποία τα οστά ( κόκαλα ) είναι εύθραυστα , αδύναμα και με αυξημένη συχνότητα καταγμάτων . Είναι μια ‘‘ ύπουλη ’’ νόσος που δεν προειδοποιεί αλλά γίνεται αισθητή από ένα κάταγμα και τον πόνο που τη συνοδεύει .
Σύμφωνα με τα διεθνή στοιχεία 1 στις 3 γυναίκες και 1 στους 8 άνδρες ηλικίας άνω των 50 ετών θα υποστούν οστεοπορωτικό κάταγμα ( σπάσιμο του οστού ) .
Στην Ευρώπη κάθε 30΄΄ συμβαίνει και ένα οστεοπορωτικό κάταγμα ενώ η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας προβλέπει ότι τα επόμενα 50 χρόνια θα υπάρχει τετραπλασιασμός των καταγμάτων του ισχίου . Στην Ελλάδα ο αριθμός των καταγμάτων του ισχίου αυξάνεται κατά 7% ετησίως .
Οι ηλικιωμένοι λοιπόν κινδυνεύουν από την οστεοπόρωση . Η πάθηση , όπως προαναφέρθηκε , είναι δυνατόν να μην έχει ανιχνευτεί και η διάγνωση να γίνεται μόνο μετά από ένα κάταγμα όπως το κάταγμα του ισχίου ή ενός σπονδύλου .

Οστεοπενία σημαίνει χαμηλή οστική πυκνότητα .Η οστεοπενία δεν είναι ασθένεια αλλά δείκτης αυξημένου κινδύνου για κατάγματα .

Η μέτρηση της οστικής πυκνότητας είναι μία απλή , ανώδυνη εξέταση . Εάν η οστική πυκνότητα παρουσιάζει ανωμαλίες οστεοπενίας , ορισμένες αλλαγές του τρόπου ζωής μπορούν να επιβραδύνουν την απώλεια οστικής μάζας και την εξέλιξη προς οστεοπόρωση μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο για κατάγματα .

Παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο για κατάγματα

Η μειωμένη οστική πυκνότητα δεν είναι ο μόνος παράγοντας που αυξάνει τον κίνδυνο καταγμάτων .Άλλοι παράγοντες είναι :

1. Η ηλικία : Ο κίνδυνος καταγμάτων αυξάνεται με την ηλικία .
2. Πτώσεις : Τα περισσότερα κατάγματα προκαλούνται κατά τις πτώσεις .
3. Προβλήματα όρασης : Η φτωχή όραση μπορεί να είναι αιτία πτώσεων και καταγμάτων . Έτσι η όραση πρέπει να ελέγχεται και τα προβλήματα της να διορθώνονται .
4. Το κάπνισμα το οποίο αδυνατίζει τα κόκαλα .
5. Το αλκοόλ αδυνατίζει τα κόκαλα όταν καταναλώνεται σε ποσότητα των δύο ποτών κάθε μέρα .
6. Το μικρό βάρος σώματος είναι αιτία αυξημένου κινδύνου για κατάγματα .
7. Οι γυναίκες λευκού χρώματος έχουν 2 έως 3 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο για κατάγματα από άνδρες και γυναίκες μαύρου χρώματος .
8. Το ιστορικό προηγούμενων καταγμάτων δείχνει αυξημένο κίνδυνο για νέα κατάγματα .
9. Τα κατάγματα της σπονδυλικής στήλης , είναι συνήθως ένδειξη οστεοπόρωσης και δείχνουν ότι υπάρχει πολύ μεγάλος κίνδυνος για επιπρόσθετα κατάγματα της σπονδυλικής στήλης .
10. Άτομα των οποίων οι γονείς παρουσίασαν κατάγματα ισχίου , κινδυνεύουν Περισσότερο να υποστούν κατάγματα ισχίου .
11. Ορισμένα φάρμακα , ιδιαίτερα τα κορτικοστεροειδή και οι αναστολείς της αρωματάσης που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού , προκαλούν απώλεια της οστικής μάζας και αυξάνουν των κίνδυνο καταγμάτων .
12. Ασθένειες όπως τα εγκεφαλικά επεισόδια που είναι αιτία αδυναμιών , η ρευματοειδής αρθρίτιδα , ο διαβήτης και η νόσος του Πάρκισον , αυξάνουν τον κίνδυνο καταγμάτων .

Πρόληψη Καταγμάτων

1. Διατηρείτε ένα κανονικό βάρος σώματος , να έχετε μια ισοζυγισμένη υγιεινή διατροφή και να μην αμελείτε την καθημερινή σωματική άσκηση. Οι ασκήσεις που υποχρεώνουν το σώμα να μεταφέρει βάρος όπως για παράδειγμα το περπάτημα , βοηθούν ουσιαστικά στην ενδυνάμωση του μυϊκού συστήματος , στη διατήρηση της υγείας των οστών , των αρθρώσεων και γενικά για τη συνολική υγεία του οργανισμού μας .
2. Αποφύγετε το σκύψιμο και το σήκωμα βαρέων αντικειμένων .
3. Η έκθεση στο ηλιακό φως για περίπου 10 λεπτά την ημέρα , βοηθά στη σύνθεση ικανοποιητικής ποσότητας βιταμίνης D στο σώμα σας . Εάν κρίνεται αναγκαίο από το γιατρό σας , μπορείτε να παίρνετε συμπληρώματα ή φαγητά εμπλουτισμένα με βιταμίνη D .
4. Να τρώτε φαγητά πλούσια σε ασβέστιο : Γαλακτοκομικά , πράσινα φυλλώδη λαχανικά . Ρωτήστε το γιατρό σας εάν είναι καλό για σας να παίρνετε συμπληρώματα ασβεστίου .
5. Είναι καλό να κάνετε τεστ για μέτρηση της οστικής πυκνότητας σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού σας .
6. Μην καπνίζετε .
7. Οι γυναίκες να φορούν παπούτσια με χαμηλό τακούνι για καλύτερη ισορροπία και αποφυγή πτώσεων .
8. Μεγάλη προσοχή σε :
· Σκάλες
· Πεζοδρόμια
· Έπιπλα , Εξοπλισμό σπιτιού
· Παιδικά Παιχνίδια
· Καλώδια
· Ξηλωμένα δάπεδα
· Υγρά δάπεδα
· Γυαλιστερές επιφάνειες
· Παγωμένα σημεία
· Χαλιά
· Μπάνιο και ντους
· Λάδια και γράσα
· Συρτάρια
9. Υπάρχουν φάρμακα για τη πρόληψη και θεραπεία της οστεοπόρωσης . Τα διφωσφονικά καθυστερούν την απώλεια της οστικής μάζας και αυξάνουν την οστική πυκνότητα . Οι εκλεκτικοί τροποποιητές των υποδοχέων των οιστρογόνων , τα οιστρογόνα και άλλες ορμόνες βοηθούν στη βελτίωση της οστικής πυκνότητας . Μερικά από τα φάρμακα αυτά μειώνουν τον κίνδυνο καταγμάτων της σπονδυλικής στήλης αλλά όχι τα κατάγματα των ισχίων ή άλλα είδη καταγμάτων . Τα φάρμακα αυτά , έχουν επίσης και άλλες παρενέργειες που είναι καλό να συζητήσετε με το γιατρό σας.

ΟΣΦΥΑΛΓΙΑ – ΙΣΧΙΑΛΓΙΑ

Ξεκινώντας από την κορυφή , το κεφάλι , η Σπονδυλική Στήλη αποτελείται :
I. Από την αυχενική μοίρα με τους 7 σπονδύλους .
II. Την θωρακική μοίρα με τους 12 σπονδύλους .
III. Την οσφυϊκή μοίρα με τους 5 σπονδύλους και , τέλος
IV. Το ιερό και τον κόκκυγα .
Η οσφυϊκή μοίρα όμως είναι η πιο ευάλωτη γιατί εκεί στηρίζεται το βάρος μας .
Οσφυαλγία είναι ο πόνος χαμηλά στη μέση , ένα πολύ σύνηθες ιατρικό πρόβλημα . Ο ασθενής μπορεί να αισθάνεται ένα βύθιο επίμονο πόνο ή οξύ , ξαφνικό πόνο , σαν μαχαιριά . Μπορεί να εμφανιστεί αμέσως ύστερα από ατύχημα , πτώση στο έδαφος ή από ανύψωση βάρους , αλλά μπορεί να εμφανιστεί σταδιακά , λόγω των αλλαγών που συμβαίνουν στη σπονδυλική στήλη με τη πάροδο της ηλικίας .
Ισχιαλγία καλείται ο πόνος στο κάτω μέλος , δηλαδή πόνος στη διαδρομή του ισχιακού νεύρου , πόνος στο μηρό , στο γόνατο , στη κνήμη ακόμη και σε όλο το κάτω άκρο ( πόδι ) .
Ανεξάρτητα από που προέρχεται ή τον πόνο που προκαλεί , αναγκάζει τον ασθενή να περιορίσει την δραστηριότητα του , να μείνει στο σπίτι ή ακόμη και στο κρεβάτι .
Οκτώ στους δέκα ενηλίκους θα εμφανίσουν κάποια στιγμή οσφυαλγία ή ισχιαλγία . Από αυτούς , οι μισοί θα υποτροπιάσουν , δηλαδή θα ξαναπονέσουν στη μέση τους στους επόμενους μήνες ή τα επόμενα χρόνια . Το 20% των ασθενών θα παραπονιέται για μόνιμο χρόνιο πόνο στη μέση . Είναι η πιο συχνή αιτία για την οποία κάποιος απουσιάζει από την εργασία του . Είναι πολύ συχνό πρόβλημα στους αθλητές αλλά και τα παιδιά .

Παράγοντες κινδύνου :

1. Ηλικία .
2. Η φυσική μας κατάσταση .
3. Διατροφή .
4. Η κληρονομικότητα .
5. Άλλες παθήσεις .
6. Το επάγγελμα .

Παθήσεις που τη προκαλούν :

1. Η κήλη του Μεσοσπονδύλιου Δίσκου .
2. Τραυματισμοί .
3. Διάφορες άλλες παθήσεις .
4. Φλεγμονές και όγκοι ( σπανιότερα ) .

Δισκοπάθεια - Δισκοκήλη

Η δισκοκήλη είναι συχνή πάθηση . Συμβαίνει όταν ο πηκτοειδής πυρήνας του μεσοσπονδύλιου δίσκου , διολισθαίνει με πρόπτωση μέχρι την περιφέρεια του ινώδους δακτυλίου ερεθίζοντας ή πιέζοντας έτσι τα νεύρα . Προκαλεί πόνο στη μέση που αντανακλάται στο ένα κάτω μέλος μέχρι το πόδι .
Πολλοί ασθενείς ανακάμπτουν από αυτή την κατάσταση χωρίς να χρειαστεί να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση , μόνο με την λήψη φαρμακευτικής αγωγής .Σε ορισμένες όμως περιπτώσεις η χειρουργική επέμβαση είναι αναπόφευκτη .
Για παράδειγμα , για έναν ασθενή που παρουσιάζεται με ισχιαλγία δηλαδή πόνο στο κάτω μέλος λόγω δισκοκήλης , υπάρχουν πολλές πιθανότητες να ιαθεί χωρίς επεμβατική αντιμετώπιση .Εάν όμως η κατάσταση του δεν εξελίσσεται καλά και αν υπάρχουν και άλλοι επιβαρυντικοί παράγοντες , τότε η χειρουργική επέμβαση μπορεί να βοηθήσει περισσότερο .
Σε αυτή την πάθηση υπάρχουν 3 τρόποι θεραπείας :
Συντηρητική θεραπεία με φαρμακευτική αγωγή , φυσικοθεραπείες , ειδικές ασκήσεις .
Ενδοσκόπηση Σπονδυλικής Στήλης .
Χειρουργείο Σπονδυλικής Οσφυϊκής μοίρας .
Ο γιατρός θα αποφασίσει την κατάλληλη μέθοδο ανάλογα την σοβαρότητα της κατάστασης .
Φυσικά στις περιπτώσεις που υπάρχουν ανησυχητικά σημεία όπως σύνδρομο ιππουρίδας ( επηρεασμός της κινητικότητάς και αίσθησης , διαταραχές κύστης ) , άλλα νευρολογικά σημεία που δείχνουν ότι η πίεση του νεύρου είναι απειλητική ή όταν η συντηρητική θεραπεία δεν αποδίδει και υπάρχουν συχνές υποτροπές της πάθησης , τότε ο γιατρός θα συμβουλεύσει πολύ ταχύτερα τη χειρουργική

ΕΝΔΟΣΚΟΠΗΣΗ ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΗΣ ΣΤΗΛΗΣ

Η οσφυαλγία και η ισχιαλγία , δηλαδή ο νευρικός πόνος που οφείλεται σε προβλήματα της οσφύος και που αντανακλά στα κάτω άκρα , είναι οι πλέον συχνές παθήσεις από τις οποίες υποφέρουν οι ασθενείς που επισκέπτονται τον Ορθοπαιδικό και τον Νευροχειρουργό . Ο Ιατρός αφού εξετάσει τον ασθενή συνήθως τον καθησυχάζει και συστήνει τη λήψη φαρμακευτικής αγωγής και ολιγοήμερης ξεκούρασης και αποχής από την εργασία . Όμως σε περίπου 30% των ασθενών ο πόνος παραμένει σχεδόν αμείωτος μετά από ένα μήνα από την έναρξη των συμπτωμάτων ενώ η διενέργεια απλών ακτινογραφιών , αξονικών και μαγνητικών τομογραφιών αποκαλύπτει την ύπαρξη κήλης μεσοσπονδυλίου δίσκου σε κάποιο επίπεδο της σπονδυλικής στήλης ή την ύπαρξη σπονδυλικής στένωσης ιδίως σε πιο ηλικιωμένους ασθενείς . Κάποιοι ασθενείς επιλέγουν τον δρόμο της χειρουργικής επέμβασης ενώ άλλοι αρνούνται κατηγορηματικά να χειρουργηθούν είτε από φόβο είτε μετά από συμβουλές ειδικών Ιατρών και Φυσικοθεραπευτών .
Έχει παρατηρηθεί όμως ότι μετά από ένα χειρουργείο της Σπονδυλικής Οσφυϊκής μοίρας σε ένα ποσοστό από 5% έως 50% επιστρέφει σταδιακά ο πόνος στη λεκάνη και στα κάτω άκρα οπότε διεθνώς αναφερόμαστε στο σύνδρομο Αποτυχημένων Χειρουργείων που οφείλεται στο ότι στο σημείο της χειρουργικής παρέμβασης δημιουργείται ουλώδης ιστός που πιέζει και στραγγαλίζει τις ρίζες των νεύρων .
Πλέον διεθνώς και ιδιαίτερα στην πόλη μας εφαρμόζεται με μεγάλη επιτυχία η Ενδοσκόπηση του Σπονδυλικού Σωλήνα . Η μοντέρνα και ελάχιστα παρεμβατική μέθοδος που έχει θέση στη διαχείριση του άλγους του ασθενή πριν αλλά και μετά το χειρουργείο . Ο εξειδικευμένος Ιατρός με ειδικά εύκαμπτα εργαλεία εισέρχεται στον σπονδυλικό σωλήνα με μία οπτική ίνα οπότε δύναται να εντοπίσει το σημείο πρόκλησης πόνου του ασθενή και να προχωρήσει σε μηχανική συμφυσιόλυση και αποσυμπίεση της ρίζας του νεύρου .
Υποψήφιοι ασθενείς είναι οι πάσχοντες από κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου και από Σπονδυλική εκφυλιστική Στένωση . Επίσης οι ασθενείς που υποφέρουν από χρόνιο πόνο ενώ έχουν ήδη υποβληθεί σε μία ή και σε περισσότερες Χειρουργικές Επεμβάσεις . Τέλος οι γηριατρικοί ασθενείς και εκείνοι που αρνούνται τη Χειρουργική δισκεκτομή . Η διαδικασία της Ενδοσκόπησης είναι απλή . Ο ασθενής εισέρχεται στην κλινική , δεν ακολουθεί Αναισθησία , δηλαδή ο ασθενής είναι ξύπνιος και συνεργάζεται με τον Ιατρό , δεν βιώνει πόνο ενώ αποχωρεί ανακουφισμένος για το σπίτι του σε περίπου 2 ώρες . Επιστρέφει στην εργασία του ταχύτατα και μπορεί να συνεχίσει τις φυσιοθεραπείες .
Η μέθοδος είναι ανώδυνη , απόλυτα ασφαλής και αποτελεσματική . Σε περίπτωση υποτροπής του πόνου μετά από κάποιο διάστημα , οι ίδιοι οι ασθενείς ζητούν την επανάληψή της , λόγω της θετικής τους εμπειρίας .
Συμπερασματικά αναφέρουμε ότι η ενδοσκόπηση αποτελεί την πλέον σύγχρονη θεραπεία του οσφυϊκού άλγους , ανήκει στο συντηρητικό πεδίο προσέγγισης του ασθενή , δηλαδή μετά τα φάρμακα και τις φυσικοθεραπείες , ενώ έχει θέση και μετά το χειρουργείο για τη μηχανική συμφυσιόληση της τραυματισμένης περιοχής .

ΑΥΧΕΝΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ

Ως αυχενικό σύνδρομο ορίζεται η παθολογική κατάσταση κατά την οποία παραβλάπτεται η φυσιολογική λειτουργικότητα και κινητικότητα της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης και εκδηλώνεται με τα παρακάτω κλινικά συμπτώματα : πόνος στον αυχένα , κεφαλαλγίες , πόνοι στον ώμο , στον βραχίονα ή και στο χέρι , περιορισμένη κινητικότητα της αυχενικής μοίρας , αδυναμία και μειωμένα αντανακλαστικά στα άνω και κάτω άκρα , προβλήματα στο βάδισμα , μουδιάσματα στα άνω άκρα και αδυναμία στα κάτω άκρα .
Tα αίτια που μπορούν να προκαλέσουν αυχενικό σύνδρομο παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλομορφία . Το βασικότερο και συχνότερο είναι η εκφύλιση του μεσοσπονδύλιου δίσκου που παρεμβάλλεται μεταξύ των σπονδύλων της αυχενικής μοίρας . Η εκφύλιση αυτή προκαλείται από επαναλαμβανόμενους μικροτραυματισμούς της αυχενικής μοίρας . που εκδηλώνονται καθ ΄ όλη τη διάρκεια της καθημερινής ζωής και οι οποίοι , αν και στην πλειοψηφία τους περνούν απαρατήρητοι , δρουν αθροιστικά και αυξάνουν προοδευτικά το μέγεθος του προβλήματος .Η εκφύλιση του δίσκου μπορεί να προκαλέσει με τη σειρά της δευτερογενείς βλάβες όπως μηχανική αυχεναλγία , πίεση των νωτιαίων ριζών της αυχενικής μοίρας και στένωση του σπονδυλικού σωλήνα . Πολλές φορές αυχεναλγία μπορεί να προκληθεί και από θλάση μυός της αυχενικής μοίρας που , αν και έχει σοβαρή κλινική εικόνα , έχει πολύ καλύτερη πρόγνωση και ευκολότερη αντιμετώπιση από την εκφύλιση του μεσοσπονδύλιου δίσκου . Η τελική διάγνωση και η εκτίμηση της σοβαρότητας του συνδρόμου γίνεται με απεικονιστικές μεθόδους οι οποίες είναι οι ακόλουθες : απλές ακτινογραφίες , μαγνητική και αξονική τομογραφία , ηλεκτρομυογράφημα , μυελόγραμμα , σπινθηρογράφημα οστών και εργαστηριακές εξετάσεις .

Οι τρόποι αντιμετώπισης είναι οι εξής : η συντηρητική αντιμετώπιση ( φάρμακα , φυσικοθεραπείες , κολάρο κ.τ.λ. ) και η χειρουργική αντιμετώπιση . Σε κάθε περίπτωση η αρμόζουσα θεραπευτική αγωγή κρίνεται από τον ιατρό . Η τελική απόφαση λαμβάνεται μετά από ενδελεχή αξιολόγηση της σοβαρότητας της κατάστασης του ασθενούς και των θετικών και αρνητικών σημείων κάθε μιας από τις πιθανές θεραπείες . Σε πρώτη προτεραιότητα έρχονται τα υποκειμενικά συμπτώματα του ασθενούς . Πολύ έντονος πόνος στον αυχένα , εξαιρετικά μειωμένη κινητικότητα αυχενικής μοίρας και μυική αδυναμία σε βαθμό που να μην επιτρέπει στον ασθενή να επιτελέσει βασικές καθημερινές δραστηριότητες , επέκταση συμπτωμάτων τόσο στα άνω όσο και στα κάτω άκρα σε συνδυασμό με έντονες αιμωδίες είναι τα βασικά συμπτώματα που αποτελούν κριτήρια για την αξιολόγηση της σοβαρότητας της κατάστασης .Επίσης πρωταρχικής σημασίας είναι και τα ευρήματα της μαγνητικής τομογραφίας αλλά και των λοιπών εξετάσεων που μπορεί να έχει υποβληθεί ο ασθενής .

Σε κάθε περίπτωση επιλογής μεταξύ της μίας ή της άλλης θεραπευτικής οδού πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και οι ανεπιθύμητες ενέργειες της αγωγής καθώς και άλλοι παράμετροι όπως η ηλικία του ατόμου και το είδος και ο βαθμός της επαγγελματικής του δραστηριότητας . Με τον τρόπο αυτό θα υπάρχει μια σφαιρική αντίληψη της κατάστασης του ασθενούς που θα οδηγήσει σε μια πιο έγκυρη επιλογή της θεραπευτικής αγωγής προκειμένου ο ασθενής να έχει μία ταχεία ανάρρωση και επιστροφή στις καθημερινές επαγγελματικές και μη δραστηριότητες του .

ΟΣΤΕΟΑΡΘΡΙΤΙΔΑ – ΑΡΘΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗ

Η οστεοαρθρίτιδα είναι μία πάθηση του αρθρικού χόνδρου . Ο αρθρικός χόνδρος είναι ο ιστός που καλύπτει τα δύο άκρα των οστών που σχηματίζουν την άρθρωση . Στη συνέχεια η νόσος προσβάλλει το οστό που βρίσκεται κάτω από το χόνδρο , τον αρθρικό υμένα , τους συνδέσμους και τους τένοντες της άρθρωσης .
Το γόνατο και το ισχίο είναι οι αρθρώσεις που προσβάλλονται συχνότερα από οστεοαρθρίτιδα .
Οι πιο σημαντικές κλινικές εκδηλώσεις που αντιλαμβάνεται ο ασθενής , είναι ο πόνος και ο περιορισμός της λειτουργικότητας της άρθρωσης .
Στην οστεοαρθρίτιδα του ισχίου είναι χαρακτηριστικός ο πόνος στη βουβωνική χώρα που αντανακλά στο μπροστινό τμήμα του μηρού μέχρι το γόνατο . Επίσης μπορεί να συνυπάρχει δυσκολία κατά τη βάδιση και αδυναμία του ασθενή να φορέσει τα παπούτσια ή τις κάλτσες του από την προσβεβλημένη πλευρά .
Στην οστεοαρθρίτιδα του γόνατος εκτός από το άλγος που μπορεί να είναι και νυχτερινό , ο ασθενής αντιλαμβάνεται κριγμό κατά τις κινήσεις της άρθρωσης και τη σταδιακή παραμόρφωση αυτής .
Η διάγνωση της οστεοαρθρίτιδας επιβεβαιώνεται από τον ιατρό συνήθως με τη βοήθεια των απλών ακτινογραφιών . Οι εξετάσεις αίματος και ούρων είναι συνήθως φυσιολογικές αφού δεν επηρεάζονται από την πάθηση ενώ η Μαγνητική Τομογραφία αποτελεί την εξέταση εκλογής στα αρχόμενα στάδια της νόσου .
Η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας στα αρχικά στάδια είναι συντηρητική . Παυσίπονα και αντιφλεγμονώδη φάρμακα , αλλαγή των καθημερινών δραστηριοτήτων , φυσικοθεραπείες και ενδαρθρικές εγχύσεις ουσιών που ομαλοποιούν το μεταβολισμό της άρθρωσης , ανακουφίζουν τον ασθενή και καθυστερούν την εξέλιξη της νόσου .
Όταν όμως ο πόνος προκαλεί αναπηρία στον ασθενή και δεν υπάρχει ανταπόκριση στα παραπάνω θεραπευτικά μέτρα τότε η χειρουργική θεραπεία αποτελεί τη μόνη θεραπευτική διέξοδο .

ΟΛΙΚΗ ΑΡΘΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗ

Είναι η αντικατάσταση μιας άρθρωσης από μία τεχνητή άρθρωση και έχει ένδειξη σε ασθενείς άνω των 60 -
65 ετών .

Η εξέλιξη των τεχνητών αρθρώσεων κατά τις τελευταίες δεκαετίες με τη χρήση νέων υλικών όπως το τιτάνιο , το ταντάλιο και το βιτάλιο έχουν αυξήσει τη διάρκεια ζωής των αρθροπλαστικών .
Η εφαρμογή νέων χειρουργικών τεχνικών επιτρέπει τη γρήγορη ανακούφιση και επάνοδο του ασθενή στις καθημερινές του δραστηριότητες.
Όταν η πάθηση αφορά και στα δύο γόνατα ή ισχία συνήθως ο χειρουργός συμβουλεύει τα δύο χειρουργεία να απέχουν μεταξύ τους 3 – 6 μήνες .

ΑΡΘΡΟΣΚΟΠΗΣΗ

Η Αρθροσκόπηση είναι η πλέον σύγχρονη και καθιερωμένη μέθοδος διάγνωσης και θεραπείας των παθήσεων των αρθρώσεων του ανθρωπίνου σώματος .
Ο εκπαιδευμένος Ορθοπαιδικός Χειρουργός μέσω πολύ μικρών οπών του δέρματος διαγιγνώσκει τις βλάβες και με τη χρήση υπερσύγχρονων εργαλείων που του παρέχει η τεχνολογία χειρουργεί και θεραπεύει παθήσεις που άλλοτε παρέμεναν αδιάγνωστες ή παντελώς άγνωστες .
Ο ασθενής εξέρχεται από την κλινική την ίδια ή την επόμενη ημέρα , ενώ η πιο ευχάριστη εμπειρία που βιώνει είναι η απουσία πόνου . Παλαιότερα οι ίδιες επεμβάσεις προκαλούσαν σοβαρό μετεγχειρητικό άλγος ενώ οι τομές δέρματος ήταν πολύ μεγάλες και οι ουλές επώδυνες και δύσμορφες.
Οι απλές ακτινογραφίες , οι αξονικές και οι μαγνητικές τομογραφίες αποτελούν χρήσιμα εργαλεία έχουν όμως μόνο ένα σχετικά μικρό ποσοστό σωστής διάγνωσης των παθήσεων του γόνατος , του ώμου , του ισχίου , της ποδοκνημικής και των άλλων αρθρώσεων . Με την Αρθροσκόπηση όμως έχουμε την δυνατότητα με μία μικρή ανώδυνη και σύντομη επέμβαση να δούμε σε μεγέθυνση τις όποιες βλάβες της άρθρωσης και ταυτόχρονα να τις θεραπεύσουμε οριστικά .
Μετά την Αρθροσκόπηση ο ασθενής ακολουθεί ένα πρωτόκολλο αποκατάστασης με στόχο την γρήγορη και ασφαλή επιστροφή στην εργασία του .

Αρθροσκόπηση του ισχίου

Η νέα και ευχάριστη εξέλιξη στο πεδίο της αρθροσκοπήσεως αφορά στην άρθρωση του ισχίου που μέχρι σήμερα παρέμενε απροσπέλαστη λόγω της ανατομικής κατασκευής της .
Πλέον διεθνώς και ιδιαίτερα στην πόλη μας εφαρμόζεται με μεγάλη επιτυχία , δίνοντας την δυνατότητα να ανακουφιστεί ο ασθενής από παθήσεις όπως η παρουσία ελευθέρων σωμάτων χόνδρου στην άρθρωση του ισχίου , οι χόνδρινες βλάβες , οι δυσπλαστικές ανωμαλίες , η οστεοαρθρίτιδα στα αρχικά στάδια , η υπερτροφική υμενίτις , η άσηπτη οστεονέκρωση της μηριαίας κεφαλής και η σηπτική αρθρίτιδα .
Η Αναισθησία μπορεί να είναι γενική , ενδοραχιαία είτε επισκληρίδιος και επιλέγεται από τον ίδιο τον ασθενή σε συνεργασία με έμπειρους αναισθησιολόγους .
Τα ασφαλιστικά ταμεία καλύπτουν τη χρήση των ακριβών και ιδιαίτερα προηγμένων τεχνολογικά εργαλείων που απαιτείται για την επέμβαση .
Στόχος της Παγκόσμιας Ορθοπαιδικής Αρθροσκοπικής Κοινότητας είναι στο άμεσο μέλλον η αρθροσκόπηση του ισχίου να αποτελεί επέμβαση ρουτίνας όπως συμβαίνει στις αρθρώσεις του γόνατος , του ώμου και της ποδοκνημικής .

Γυμναστική...κρύβει κινδύνους .

Η γυμναστική όπως είναι γνωστό είναι απαραίτητη για την υγεία μας , για την ενδυνάμωση του μυϊκού συστήματος αλλά και για τη διατήρηση υγιών οστών . Πάντα όμως πρέπει να γίνεται με μέτρο και προσοχή . Πολλές φορές υπάρχουν σοβαροί τραυματισμοί από λανθασμένη γυμναστική . Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα πολλά άτομα να επισκέπτονται τον ορθοπαιδικό για τραυματισμούς που υπέστησαν στο γυμναστήριο .
Οι πιο συχνοί τραυματισμοί είναι οι εξής :

1. Γιόγκα :
· Στα γόνατα
· Στους μυς
· Στους γοφούς και τη σπονδυλική στήλη

2. Αερόμπικ :
· Διάστρεμμα αστραγάλου
· Κακώσεις γονάτων
· Προβλήματα στη μέση

3. Προπόνηση με βάρη :
· Προβλήματα στους χόνδρους
· Κακώσεις σπονδυλικής στήλης

Για να αποφύγετε λοιπόν τους παραπάνω τραυματισμούς θα πρέπει :
ü Να είστε σίγουρη ότι το προσωπικό των γυμναστηρίων είναι άτομα με σωστές γνώσεις και εκπαίδευση .
ü Οι αρχάριοι να αρχίζουν με βασικές και όχι πολύπλοκες ασκήσεις
ü Να έχετε κάνει σωστό ζέσταμα πριν την έναρξη των ασκήσεων
ü Να αποφεύγετε τις υπερβολές
ü Να εφαρμόζονται πάντα διατατικές ασκήσεις Εάν νιώσετε πόνο ή ΄κάψιμο ΄ σταματήστε την άσκηση .