ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΤΗΛ: 2310 23 88 61

fax : 2310 23 88 64

KINHTO 6947600020

ΒΙΝΤΕΟ ΑΡΘΡΟΣΚΟΠΗΣΗ

http://www.youtube.com/watch?v=4so6m7x6EHo

ΕΠΙΣΗΜΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΟΥ

http://doctor.site90.com/130081/medical1.htm

ΓΑΓΓΛΙΑ

Το γάγγλιο εμφανίζεται πιο συχνά στην ράχη του καρπού . Εξορμά από μία κυστική εκφύλιση μέσα στη μάζα του θυλάκου ή του ινώδους ελύτρου . Η φουσκωμένη κύστη περιέχει ένα λαμπερό και γλοιώδες υγρό. Ο ασθενής , ο οποίος είναι συνήθως ένας νεαρός ενήλικας , παρουσιάζεται με μία ανώδυνη διόγκωση αν και μερικές φορές υπάρχει κάποιο άλγος . Η διόγκωση είναι σαφώς περιγεγραμμένη, κυστική και όχι ευαίσθητη .
Η ραχιαία επιφάνεια του καρπού είναι πιο συχνή εντόπιση ,αλλά η ανάπτυξη ενός παλαμιαίου γαγγλίου μπορεί να δημιουργήσει πίεση σε ένα νεύρο και να προκαλέσει αδυναμία .
Θεραπεία συνήθως δεν χρειάζεται. Η διόγκωση τις περισσότερες φορές εξαφανίζεται από μόνη της. Εάν δημιουργεί ενοχλήματα και φυσικά όταν δημιουργεί πιεστικά φαινόμενα σε κάποιο νεύρο , τότε απαιτείται η χειρουργική αφαίρεση. Ακόμη όμως και μετά το χειρουργείο μερικές φορές υποτροπιάζει. Δεν είναι εύκολο να βεβαιωθεί κανείς ότι έχει γίνει πλήρης αφαίρεση κάθε ιστού του γαγγλίου .

ΑΥΧΕΝΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

Όλοι μπορούμε να πάθουμε Αυχενικό Σύνδρομο. Στατιστικά τα ¾ των ενηλίκων κάποια στιγμή θα παρουσιάσουν κάποιας μορφής πρόβλημα στην περιοχή του αυχένα, ενώ σε έναν στους έξι το πρόβλημα θα είναι ο χρόνιος πόνος. Αυτό συμβαίνει γιατί αυτή η περιοχή της Σ.Σ. επιτρέπει μεγάλου εύρους κινήσεις, άρα είναι επιρρεπείς σε απευθείας τραυματισμούς, όπως στην περίπτωση απότομης ή βίαιης κίνησης αλλά και από παρατεταμένη κακή στάση κατά την διάρκεια της εργασίας .
Τότε προκαλείται μυϊκός σπασμός, που σε αρκετές περιπτώσεις συνοδεύεται από μικροτραυματισμό των μυών και των συνδέσμων της περιοχής με ταυτόχρονη αλλαγή στην διάταξη του σκελετού. Έχουμε σε αυτήν την περίπτωση μια μυοσκελετική δυσλειτουργία. Τα συμπτώματα είναι πόνος και περιορισμός της κίνησης. Συνήθως ο πόνος υποχωρεί με την ξεκούραση. Μέσο αυτού του μηχανισμού δημιουργούνται επίσης τα Μυϊκά Σημεία Πυροδότησης του Πόνου ή Trigger Points. Πρόκειται για μικρά υπερευαίσθητα σημεία μέσα στους μύες, που προβάλλουν πόνο σε περιοχές του σώματος απομακρυσμένες από αυτά.
Τα προηγούμενα αν δεν αντιμετωπισθούν ικανοποιητικά τότε μπορεί να οδηγήσουν σε τραυματισμό και φλεγμονή των νεύρων της περιοχής ή ακόμα σε Κήλη Μεσοσπονδυλίου Δίσκου. Τότε προκαλείτε πόνος που ακτινοβολεί στην περιοχή του σώματος που αντιστοιχεί στο συγκεκριμένο νεύρο. Προκαλούνται αισθητικές διαταραχές όπως καυσαλγία, μούδιασμα, βελόνιασμα, κ.λ.π..Η συνέχιση ακόμα περισσότερο αυτής της δυσλειτουργίας, οδηγεί πλέον σε μη αναστρέψιμες βλάβες δηλαδή σε εκφυλιστικές αλλοιώσεις των σπονδύλων της περιοχής (οστεοαρθρίτιδα). Αυτή προκύπτει από την φθορά του χόνδρου των αρθρώσεων, λόγω της ασυμμετρίας του καταμερισμού των φορτίων που δέχεται η περιοχή. Προκαλείται στένωση ων μεσοσπονδυλίων διαστημάτων περιορισμός της κινητικότητας και χρόνιος πόνος.
Στις περισσότερες περιπτώσεις η θεραπεία περιορίζεται στη χρήση μαλακού κολάρου για ξεκούραση του αυχένα, παυσίπονων και αντιφλεγμονώδων φαρμάκων. Πολύ σπάνια απαιτείται χειρουργική αποκατάσταση, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν νευρολογικά προβλήματα που προέρχονται από τα άνω άκρα.

ΤΕΝΟΝΤΙΤΙΔΑ

Η τενοντίτιδα, περιλαμβάνει φλεγμονή του τένοντα και τοπικό πόνο στον αγκώνα, τον αντιβραχίονα και την παλάμη. Αυτή η πάθηση μπορεί να είναι ιδιαίτερα επίπονη, ενώ δεν θεραπεύεται εύκολα αν καθυστερήσει κανείς να την αντιμετωπίσει. Τα πρώτα της συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο, ευαισθησία και πρήξιμο στην παλάμη ή στις αρθρώσεις των δακτύλων.
Για να αντιμετωπίσουμε τέτοιες παθήσεις, εφόσον βρίσκονται ακόμα σε αρχικό στάδιο, καλό είναι, πέρα από την σωστή στάση του σώματος που αναφέραμε παραπάνω, να προμηθευτούμε κάποιον εναλλακτικό εξοπλισμό γραφείου, όπως: Εργονομικά πληκτρολόγια (είτε αυτά που μοιάζουν κυματιστά ή αυτά που είναι χωρισμένα σε δύο μέρη). Αποφύγετε, πάντως, τα πληκτρολόγια και τα mousepads με τις προεξοχές σιλικόνης για να ακουμπούν οι καρποί και οι αντιβραχίονες όταν γράφετε γιατί πιέζουν υπερβολικά τα συγκεκριμένα σημεία και μπορεί να προκαλέσουν χειρότερο πόνο. Προτιμήστε ένα εργονομικό ποντίκι, από αυτά που υποστηρίζουν το σχήμα της παλάμης και που με τη χρήση μιας μπίλιας μετακινούν το βελάκι στην οθόνη, ενώ το χέρι μένει ακίνητο. Η δε καρέκλα στην οποία καθόμαστε πρέπει να στηρίζει την πλάτη μας σε ευθεία θέση με μία ελαφριά, χαλαρή κύρτωση. Πρέπει επίσης να είναι προσαρμόσιμη ως προς το ύψος, έτσι ώστε να ακουμπούν τα πόδια μας καλά στο έδαφος και οι μηροί μας να βρίσκονται σε παράλληλη με το πάτωμα θέση. Βεβαιώστε, ακόμα, ότι το ύψος της καρέκλας επιτρέπει στο πάνω μέρος των χεριών και στους αγκώνες να λειτουργούν παράλληλα με τον κορμό του σώματος, με τους αντιβραχίονες να εκτείνονται σε γωνία 90 μοιρών από τον κορμό και παράλληλα με τους μηρούς. Αυτή η στάση επιτρέπει στους αντιβραχίονες, τους καρπούς και τα χέρια να βρίσκονται στην βέλτιστη θέση έτσι ώστε να αποφεύγονται οι Κακώσεις των χεριών.

ΕΠΙΚΟΝΔΥΛΙΤΙΔΑ

Επικονδυλίτιδα ή αγκώνας των τενιστών, όπως είναι περισσότερο γνωστή, είναι μια πάθηση που προκαλεί πόνο στην εξωτερική πλευρά του αγκώνα και πάνω από τους μυς που εκτείνουν τον καρπό και τα δάχτυλα. Αυτή η κατάσταση μπορεί να δημιουργηθεί από:1. άμεσο χτύπημα στο βραχιόνιο κόνδυλο, 2. ξαφνική και έντονη σύσπαση των κερκιδικών εκτεινόντων του καρπού, 3. χρόνια και υπερβολική χρήση των ίδιων μυών. Εκτός από αυτή καθαυτή την ευαισθησία στον κόνδυλο του βραχιονίου, ευαισθησία είναι δυνατόν να υπάρχει και στη μάζα των εκτεινόντων στη ραχιαία πλευρά του αντιβραχίου. Η παθολογία αυτή υποδηλώνει πίεση του κερκιδικού νεύρου στον κερκιδικό σωλήνα.
Η διάγνωση της επικονδυλίτιδας τεκμηριώνεται συνήθως από το θεράποντα ιατρό, όταν διαπιστώνεται τοπική ευαισθησία κατά την ψηλάφηση πάνω από το βραχιόνιο κόνδυλο. Κάποιοι ασθενείς νιώθουν πόνο και κατά τη διάρκεια της νύχτας. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να εξετάζονται η αυχενική μοίρα του ασθενή και ο ώμος του, καθώς είναι δυνατόν να αντανακλάται ο πόνος από παθήσεις στις περιοχές αυτές.
Η θεραπεία της επικονδυλίτιδος είναι κατ' αρχήν συντηρητική. Ο περιορισμός των δραστηριοτήτων και η ακινητοποίηση του αγκώνα με τον καρπό σε έκταση κρίνονται απαραίτητες. Η χορήγηση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων υποβοηθά στη μείωση της φλεγμονής στην περιοχή. Εάν υπάρξει βελτίωση των συμπτωμάτων, πρέπει να ακολουθηθεί ένα πρόγραμμα φυσικής αποκατάστασης, που περιλαμβάνει ασκήσεις διάτασης των μυών του αντιβραχίου. Η χρήση ειδικού νάρθηκα που καθηλώνει την έκφυση των εκτεινόντων του καρπού βελτιώνει την εικόνα. Εάν οι ενοχλήσεις επιμένουν, κρίνεται επιβεβλημένη η τοπική έκχυση κορτιζόνης. Αν και πολλοί θεωρούν την έκχυση της κορτιζόνης επιβλαβή, αυτό είναι λάθος. Η κορτιζόνη είναι ισχυρό αντιφλεγμονώδες φάρμακο και η τοπική έκχυση μία ή περισσότερες φορές δεν δημιουργεί προβλήματα στον οργανισμό.
Η χειρουργική διάνοιξη κρίνεται απαραίτητη όταν παρουσιάζεται σύνδρομο πίεσης του κερκιδικού νεύρου. Οι επεμβάσεις ποικίλλουν από απλή απελευθέρωση της έκφυσης των εκτεινόντων μέχρι πλήρη απελευθέρωση του κερκιδικού νεύρου. Μετεγχειρητικά ακολουθείται ένα πρόγραμμα αποκατάστασης που διαρκεί δύο με τρεις μήνες. Έπειτα από τρεις εβδομάδες ακινητοποίησης, αρχίζει η κινητοποίηση του αγκώνα και του αντιβραχίου. Ακολουθεί πρόγραμμα διάτασης των μυών του αντιβραχίου.

ΤΕΝΟΝΤΟΕΛΥΤΡΙΤΙΣ DE QUERVAIN

Στη ραχιαία επιφάνεια του καρπού, υπάρχουν οι τένοντες των μυών που εκτείνουν τον αντίχειρα και ανυψώνουν το χέρι στο ύψος του καρπού. Αυτοί οι τένοντες κινούνται δια μέσου έξι διαμερισμάτων, κάτω από μια ισχυρή ινώδη μπάντα που καλείται ραχιαίος σύνδεσμος του καρπού. Το πρώτο ραχιαίο διαμέρισμα βρίσκεται πάνω από τη βάση του αντίχειρα. Μέσα σε αυτό διέρχονται οι τένοντες του μακρού απαγωγού και του βραχέως εκτείνοντα τον αντίχειρα. Οι δύο αυτοί μυς βοηθούν στην απομάκρυνση του αντίχειρα από το υπόλοιπο χέρι και είναι απαραίτητοι για την ισχυρή απαγωγή, καθώς και για τη συλληπτική ικανότητα του χεριού.
Το σύνδρομο De Quervain είναι η επώδυνος φλεγμονή του ελύτρου και των τενόντων του πρώτου ραχιαίου διαμερίσματος του καρπού. Το τενόντιο έλυτρο παχαίνει και γίνεται οιδηματώδες, με αποτέλεσμα να αφήνει λιγότερο χώρο για τους υπάρχοντες τένοντες. Είναι δυνατόν οι τένοντες να γίνουν οιδηματώδεις στην περιοχή της στενώσεως και τελικά να δημιουργηθούν μικρές ουλώδεις εστίες μεταξύ των ελύτρων και των τενόντων.
Οι επανειλημμένοι μικροτραυματισμοί, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, αλλά και η
υπερχρησιμοποίηση του χεριού είναι οι συνηθέστερες αιτίες που προκαλούν την πάθηση. Το
σύνδρομο De Quervain εμφανίζεται συνήθως σε άτομα ηλικίας από 30 έως 50 ετών. Οι
γυναίκες προσβάλλονται οκτώ με δέκα φορές συχνότερα από τους άνδρες. Πιθανώς να
υπάρχει σχετική προδιάθεση σε άτομα που χρησιμοποιούν το χέρι τους σε συνεχή πλάγια
κίνηση του καρπού, με ταυτόχρονη σύλληψη του αντίχειρα, όπως δακτυλογράφοι,
Πρωταρχικό σύμπτωμα είναι ο πόνος του αντίχειρα στο ύψος του καρπού. Είναι δυνατόν να αρχίσει προοδευτικά με αντανάκλαση στον αντίχειρα και το αντιβράχιο ή ακόμα και να προκαλεί έγερση από τον ύπνο. Ο πόνος γίνεται εντονότερος με τη χρήση του αντίχειρα και κυρίως στο έντονο πιάσιμο, την πλάγια σύλληψη και στροφή, όπως, π.χ., στη χρήση του κλειδιού. Είναί δυνατόν επίσης να παρουσιαστεί ελαφρύ οίδημα στην κερκιδική πλευρά του καρπού και πιθανώς "αναπήδηση", όταν κινείται ο αντίχειρας. Λόγω του πόνου και του οιδήματος, περιορίζεται η κίνηση του αντίχειρα.
Εκτός από τον πόνο και το οίδημα πάνω από το πρώτο ραχιαίο διαμέρισμα, ο ασθενής παρουσιάζει πόνο όταν κάνει γροθιά το χέρι του, με τον αντίχειρα μέσα στην παλάμη να ακουμπά το μικρό του δάκτυλο. Αυτό το τεστ είναι πιθανώς ελαφρώς επώδυνο σε πολλούς από εμάς, αλλά εντονότατα επώδυνο γι' αυτούς που έχουν De Quervain.
Ο θεράπων ιατρός σας θα προσπαθήσει κατ' αρχάς να σταματήσει την εξέλιξη της νόσου
με αντιφλεγμονώδη αγωγή για διάστημα τριών έως έξι εβδομάδων και ταυτόχρονη
τοποθέτηση του χεριού σε νάρθηκα. Μερικές φορές εφαρμόζεται και τοπική έγχυση
στεροειδούς για. τη μείωση της φλεγμονής. Εάν τα συμπτώματα επιμένουν, συνιστάται η
χειρουργική θεραπεία.

ΕΚΤΙΝΑΣΣΟΜΕΝΟΣ ΔΑΚΤΥΛΟΣ – TRIGGER FINGER

O Εκτινασσόμενος Δάκτυλος εμφανίζεται όταν περιορίζεται η κίνηση του τένοντα που ανοίγει και κλείνει το δάχτυλο, αναγκάζοντας το δάχτυλο να κλειδώσει ή να πιάσει καθώς το δάχτυλο επεκτείνεται. Η αιτία δεν είναι πάντα γνωστή. ¶ O Εκτινασσόμενος Δάκτυλος είναι πιο κοινός στις γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες. ¶Εμφανίζονται πολύ συχνά στους ανθρώπους που είναι μεταξύ των ηλικιών 40 και 60 ετών. ¶ O Εκτινασσόμενος Δάκτυλος είναι πιο κοινός στους ανθρώπους με ορισμένα ιατρικά προβλήματα, όπως ο διαβήτης και η ρευματοειδής αρθρίτιδα. ¶
Τα συμπτώματα του δάχτυλου ώθησης αρχίζουν συνήθως χωρίς οποιοδήποτε τραυματισμό. ¶Τα συμπτώματα μπορούν να περιλάβουν την παρουσία ενός μικρού κομματιού, πόνου στη παλάμη, πρήξιμο, και μιας αίσθησης σύλληψης ή σκασίματος στις αρθρώσεις των δαχτύλων ή των αντιχείρων. ¶Η ακαμψία και η σύλληψη τείνουν να είναι χειρότερες μετά από την αδράνεια, όπως όταν ξυπνάτε το πρωί. ¶Συχνά, η μετακίνηση δάχτυλων χαλαρώνει με τη δραστηριότητα. ¶Μερικές φορές, όταν απελευθερώνεται ο τένοντας , μπορεί να αισθανθείτε ότι το δάχτυλο εξαρθρώνεται. ¶Σε βαριές περιπτώσεις, το δάχτυλο δεν μπορεί να ισιώσει , ακόμη και με τη βοήθεια. ¶Μερικές φορές, περισσότερα του ενός δάχτυλα είναι προσβεβλημένα . Παραδείγματος χάριν σε α¶ΑΑΑασθενείς με διαβήτη. ¶
Εάν τα συμπτώματα είναι ήπια, η στήριξη του δάχτυλου μπορεί να είναι αρκετή για να επιλύσει το πρόβλημα. ¶Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να ανακουφίσουν τον πόνο. ¶Οι νάρθηκες χρησιμοποιούνται μερικές φορές για να στηρίξουν το δάχτυλο. ¶
¶Ένας γιατρός μπορεί να επιλέξει να εγχύσει κορτικοστεροειδή . ¶Μερικές φορές, η βελτίωση μπορεί να είναι προσωρινή και μπορεί να απαιτηθούν περισσότερες από μια εγχύσεις. ¶Οι εγχύσεις είναι λιγότερο πιθανό να παρέχουν μόνιμη ανακούφιση όταν το πρόβλημα υφίσταται για μεγάλο χρονικό διάστημα, ή εάν υπάρχει ένα σχετικό ιατρικό πρόβλημα όπως το διαβήτη. ¶
Η απόφαση αν θα πραγματοποιηθεί μια χειρουργική επέμβαση είναι προσωπική, βασισμένη στο πόσο έντονα είναι τα συμπτώματα . ¶Εάν το δάχτυλο είναι κολλημένο σε μια συγκεκριμένη θέση, η χειρουργική επέμβαση μπορεί να συστηθεί για να αποτρέψει τη μόνιμη ακαμψία.¶
¶Ο στόχος της χειρουργικής επέμβασης είναι να διευρυνθεί το άνοιγμα της σήραγγας έτσι ώστε ο τένοντας μπορεί να γλιστρήσει μέσω αυτής ευκολότερα¶. ¶Η χειρουργική επέμβαση εκτελείται μέσω μιας μικρής τομής στη παλάμη ή μερικές φορές με την άκρη μιας βελόνας. ¶Συνήθως, τα δάχτυλα μπορούν να κινηθούν αμέσως μετά από τη χειρουργική επέμβαση. ¶
Η αποκατάσταση είναι συνήθως πλήρης μέσα σε μερικές εβδομάδες. ¶Εάν το δάχτυλο ήταν αρκετά δύσκαμπτο πριν από τη χειρουργική επέμβαση, η θεραπεία μπορεί να βοηθήσει να χαλαρώσει το δάχτυλο. ¶

ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΚΑΡΠΙΑΙΟΥ ΣΩΛΗΝΑ

Το Σύνδρομο του Καρπιαίου Σωλήνα οφείλεται σε έντονη και επαναλαμβανόμενη χρησιμοποίηση των χεριών, κυρίως σε κινήσεις κάμψεως του καρπού .Εμφανίζεται με μούδιασμα στα δάχτυλα, κυρίως στο δείκτη και το μέσο. Το μούδιασμα αρχικά δεν είναι μόνιμο, ενώ αργότερα γίνεται και εμφανίζεται τις πρωινές ώρες. Για άγνωστο λόγο τα συμπτώματα αυτά υποχωρούν ή βελτιώνονται με την ανύψωση του χεριού και την άσκηση. Αντίστροφα, επιδεινώνονται όταν ο καρπός βρίσκεται σε κάμψη όπως στην οδήγηση, ή ακόμη και όταν διαβάζουμε εφημερίδα. Συχνά, εμφανίζεται πόνος κεντρικά του καρπού, στο αντιβράχιο και τον αγκώνα. Μερικές φορές ο πόνος επεκτείνεται μέχρι το βραχίονα και τον ώμο. Ένας τρόπος θεραπείας είναι η χορήγηση μη στεροειδών αντιφλεγμονώδων φαρμάκων που έχει θεαματικά αποτελέσματα. Μια άλλη θεραπεία είναι με χειρουργική διάνοιξη. Γίνεται με τοπική αναισθησία και εγγυάται πλήρη αποκατάσταση. Για δυο εβδομάδες το χέρι είναι δεμένο, αλλά επιτρέπεται να χρησιμοποιείται. Η πλήρης δραστηριότητα επανέρχεται σε ένα μήνα, ενώ για τους πρώτους τρεις μήνες οι βαριές δουλειές είναι καλό ν' αποφεύγονται.

ΜΥΟΣΚΕΛΕΤΙΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ

Οι μυοσκελετικές παθήσεις (ραχιαλγίες και μυαλγίες, ειδικότερα στον αυχένα και στους ώμους) παρουσιάζουν αύξηση, όπως επίσης και η γενική κόπωση. Σημαντικό πρόβλημα υγείας είναι η ραχιαλγία η οποία καταλαμβάνει τη πρώτη θέση με ποσοστό 33%, ενώ αυξημένο είναι επίσης το ποσοστό των εργαζομένων που δηλώνουν γενική κόπωση και πόνους στον αυχένα και στους ώμους εξαιτίας της εργασίας (23%).Κάποιες ΜΣΠ θεωρούνται μη συγκεκριμένες επειδή εκδηλώνονται μόνο με πόνο ή ενοχλήσεις χωρίς ένδειξη σαφούς και συγκεκριμένης πάθησης. Οι παθήσεις αυτές προσβάλλουν κυρίως τη ράχη, τον αυχένα, τους ώμους και τα άνω άκρα, αλλά μπορεί να εκδηλωθούν και στα κάτω άκρα.

ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ - ΟΣΤΕΟΠΕΝΙΑ

Η οστεοπόρωση είναι μια συχνή πάθηση στην οποία τα οστά ( κόκαλα ) είναι εύθραυστα , αδύναμα και με αυξημένη συχνότητα καταγμάτων . Είναι μια ‘‘ ύπουλη ’’ νόσος που δεν προειδοποιεί αλλά γίνεται αισθητή από ένα κάταγμα και τον πόνο που τη συνοδεύει .
Σύμφωνα με τα διεθνή στοιχεία 1 στις 3 γυναίκες και 1 στους 8 άνδρες ηλικίας άνω των 50 ετών θα υποστούν οστεοπορωτικό κάταγμα ( σπάσιμο του οστού ) .
Στην Ευρώπη κάθε 30΄΄ συμβαίνει και ένα οστεοπορωτικό κάταγμα ενώ η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας προβλέπει ότι τα επόμενα 50 χρόνια θα υπάρχει τετραπλασιασμός των καταγμάτων του ισχίου . Στην Ελλάδα ο αριθμός των καταγμάτων του ισχίου αυξάνεται κατά 7% ετησίως .
Οι ηλικιωμένοι λοιπόν κινδυνεύουν από την οστεοπόρωση . Η πάθηση , όπως προαναφέρθηκε , είναι δυνατόν να μην έχει ανιχνευτεί και η διάγνωση να γίνεται μόνο μετά από ένα κάταγμα όπως το κάταγμα του ισχίου ή ενός σπονδύλου .

Οστεοπενία σημαίνει χαμηλή οστική πυκνότητα .Η οστεοπενία δεν είναι ασθένεια αλλά δείκτης αυξημένου κινδύνου για κατάγματα .

Η μέτρηση της οστικής πυκνότητας είναι μία απλή , ανώδυνη εξέταση . Εάν η οστική πυκνότητα παρουσιάζει ανωμαλίες οστεοπενίας , ορισμένες αλλαγές του τρόπου ζωής μπορούν να επιβραδύνουν την απώλεια οστικής μάζας και την εξέλιξη προς οστεοπόρωση μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο για κατάγματα .

Παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο για κατάγματα

Η μειωμένη οστική πυκνότητα δεν είναι ο μόνος παράγοντας που αυξάνει τον κίνδυνο καταγμάτων .Άλλοι παράγοντες είναι :

1. Η ηλικία : Ο κίνδυνος καταγμάτων αυξάνεται με την ηλικία .
2. Πτώσεις : Τα περισσότερα κατάγματα προκαλούνται κατά τις πτώσεις .
3. Προβλήματα όρασης : Η φτωχή όραση μπορεί να είναι αιτία πτώσεων και καταγμάτων . Έτσι η όραση πρέπει να ελέγχεται και τα προβλήματα της να διορθώνονται .
4. Το κάπνισμα το οποίο αδυνατίζει τα κόκαλα .
5. Το αλκοόλ αδυνατίζει τα κόκαλα όταν καταναλώνεται σε ποσότητα των δύο ποτών κάθε μέρα .
6. Το μικρό βάρος σώματος είναι αιτία αυξημένου κινδύνου για κατάγματα .
7. Οι γυναίκες λευκού χρώματος έχουν 2 έως 3 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο για κατάγματα από άνδρες και γυναίκες μαύρου χρώματος .
8. Το ιστορικό προηγούμενων καταγμάτων δείχνει αυξημένο κίνδυνο για νέα κατάγματα .
9. Τα κατάγματα της σπονδυλικής στήλης , είναι συνήθως ένδειξη οστεοπόρωσης και δείχνουν ότι υπάρχει πολύ μεγάλος κίνδυνος για επιπρόσθετα κατάγματα της σπονδυλικής στήλης .
10. Άτομα των οποίων οι γονείς παρουσίασαν κατάγματα ισχίου , κινδυνεύουν Περισσότερο να υποστούν κατάγματα ισχίου .
11. Ορισμένα φάρμακα , ιδιαίτερα τα κορτικοστεροειδή και οι αναστολείς της αρωματάσης που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού , προκαλούν απώλεια της οστικής μάζας και αυξάνουν των κίνδυνο καταγμάτων .
12. Ασθένειες όπως τα εγκεφαλικά επεισόδια που είναι αιτία αδυναμιών , η ρευματοειδής αρθρίτιδα , ο διαβήτης και η νόσος του Πάρκισον , αυξάνουν τον κίνδυνο καταγμάτων .

Πρόληψη Καταγμάτων

1. Διατηρείτε ένα κανονικό βάρος σώματος , να έχετε μια ισοζυγισμένη υγιεινή διατροφή και να μην αμελείτε την καθημερινή σωματική άσκηση. Οι ασκήσεις που υποχρεώνουν το σώμα να μεταφέρει βάρος όπως για παράδειγμα το περπάτημα , βοηθούν ουσιαστικά στην ενδυνάμωση του μυϊκού συστήματος , στη διατήρηση της υγείας των οστών , των αρθρώσεων και γενικά για τη συνολική υγεία του οργανισμού μας .
2. Αποφύγετε το σκύψιμο και το σήκωμα βαρέων αντικειμένων .
3. Η έκθεση στο ηλιακό φως για περίπου 10 λεπτά την ημέρα , βοηθά στη σύνθεση ικανοποιητικής ποσότητας βιταμίνης D στο σώμα σας . Εάν κρίνεται αναγκαίο από το γιατρό σας , μπορείτε να παίρνετε συμπληρώματα ή φαγητά εμπλουτισμένα με βιταμίνη D .
4. Να τρώτε φαγητά πλούσια σε ασβέστιο : Γαλακτοκομικά , πράσινα φυλλώδη λαχανικά . Ρωτήστε το γιατρό σας εάν είναι καλό για σας να παίρνετε συμπληρώματα ασβεστίου .
5. Είναι καλό να κάνετε τεστ για μέτρηση της οστικής πυκνότητας σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού σας .
6. Μην καπνίζετε .
7. Οι γυναίκες να φορούν παπούτσια με χαμηλό τακούνι για καλύτερη ισορροπία και αποφυγή πτώσεων .
8. Μεγάλη προσοχή σε :
· Σκάλες
· Πεζοδρόμια
· Έπιπλα , Εξοπλισμό σπιτιού
· Παιδικά Παιχνίδια
· Καλώδια
· Ξηλωμένα δάπεδα
· Υγρά δάπεδα
· Γυαλιστερές επιφάνειες
· Παγωμένα σημεία
· Χαλιά
· Μπάνιο και ντους
· Λάδια και γράσα
· Συρτάρια
9. Υπάρχουν φάρμακα για τη πρόληψη και θεραπεία της οστεοπόρωσης . Τα διφωσφονικά καθυστερούν την απώλεια της οστικής μάζας και αυξάνουν την οστική πυκνότητα . Οι εκλεκτικοί τροποποιητές των υποδοχέων των οιστρογόνων , τα οιστρογόνα και άλλες ορμόνες βοηθούν στη βελτίωση της οστικής πυκνότητας . Μερικά από τα φάρμακα αυτά μειώνουν τον κίνδυνο καταγμάτων της σπονδυλικής στήλης αλλά όχι τα κατάγματα των ισχίων ή άλλα είδη καταγμάτων . Τα φάρμακα αυτά , έχουν επίσης και άλλες παρενέργειες που είναι καλό να συζητήσετε με το γιατρό σας.

ΟΣΦΥΑΛΓΙΑ – ΙΣΧΙΑΛΓΙΑ

Ξεκινώντας από την κορυφή , το κεφάλι , η Σπονδυλική Στήλη αποτελείται :
I. Από την αυχενική μοίρα με τους 7 σπονδύλους .
II. Την θωρακική μοίρα με τους 12 σπονδύλους .
III. Την οσφυϊκή μοίρα με τους 5 σπονδύλους και , τέλος
IV. Το ιερό και τον κόκκυγα .
Η οσφυϊκή μοίρα όμως είναι η πιο ευάλωτη γιατί εκεί στηρίζεται το βάρος μας .
Οσφυαλγία είναι ο πόνος χαμηλά στη μέση , ένα πολύ σύνηθες ιατρικό πρόβλημα . Ο ασθενής μπορεί να αισθάνεται ένα βύθιο επίμονο πόνο ή οξύ , ξαφνικό πόνο , σαν μαχαιριά . Μπορεί να εμφανιστεί αμέσως ύστερα από ατύχημα , πτώση στο έδαφος ή από ανύψωση βάρους , αλλά μπορεί να εμφανιστεί σταδιακά , λόγω των αλλαγών που συμβαίνουν στη σπονδυλική στήλη με τη πάροδο της ηλικίας .
Ισχιαλγία καλείται ο πόνος στο κάτω μέλος , δηλαδή πόνος στη διαδρομή του ισχιακού νεύρου , πόνος στο μηρό , στο γόνατο , στη κνήμη ακόμη και σε όλο το κάτω άκρο ( πόδι ) .
Ανεξάρτητα από που προέρχεται ή τον πόνο που προκαλεί , αναγκάζει τον ασθενή να περιορίσει την δραστηριότητα του , να μείνει στο σπίτι ή ακόμη και στο κρεβάτι .
Οκτώ στους δέκα ενηλίκους θα εμφανίσουν κάποια στιγμή οσφυαλγία ή ισχιαλγία . Από αυτούς , οι μισοί θα υποτροπιάσουν , δηλαδή θα ξαναπονέσουν στη μέση τους στους επόμενους μήνες ή τα επόμενα χρόνια . Το 20% των ασθενών θα παραπονιέται για μόνιμο χρόνιο πόνο στη μέση . Είναι η πιο συχνή αιτία για την οποία κάποιος απουσιάζει από την εργασία του . Είναι πολύ συχνό πρόβλημα στους αθλητές αλλά και τα παιδιά .

Παράγοντες κινδύνου :

1. Ηλικία .
2. Η φυσική μας κατάσταση .
3. Διατροφή .
4. Η κληρονομικότητα .
5. Άλλες παθήσεις .
6. Το επάγγελμα .

Παθήσεις που τη προκαλούν :

1. Η κήλη του Μεσοσπονδύλιου Δίσκου .
2. Τραυματισμοί .
3. Διάφορες άλλες παθήσεις .
4. Φλεγμονές και όγκοι ( σπανιότερα ) .

Δισκοπάθεια - Δισκοκήλη

Η δισκοκήλη είναι συχνή πάθηση . Συμβαίνει όταν ο πηκτοειδής πυρήνας του μεσοσπονδύλιου δίσκου , διολισθαίνει με πρόπτωση μέχρι την περιφέρεια του ινώδους δακτυλίου ερεθίζοντας ή πιέζοντας έτσι τα νεύρα . Προκαλεί πόνο στη μέση που αντανακλάται στο ένα κάτω μέλος μέχρι το πόδι .
Πολλοί ασθενείς ανακάμπτουν από αυτή την κατάσταση χωρίς να χρειαστεί να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση , μόνο με την λήψη φαρμακευτικής αγωγής .Σε ορισμένες όμως περιπτώσεις η χειρουργική επέμβαση είναι αναπόφευκτη .
Για παράδειγμα , για έναν ασθενή που παρουσιάζεται με ισχιαλγία δηλαδή πόνο στο κάτω μέλος λόγω δισκοκήλης , υπάρχουν πολλές πιθανότητες να ιαθεί χωρίς επεμβατική αντιμετώπιση .Εάν όμως η κατάσταση του δεν εξελίσσεται καλά και αν υπάρχουν και άλλοι επιβαρυντικοί παράγοντες , τότε η χειρουργική επέμβαση μπορεί να βοηθήσει περισσότερο .
Σε αυτή την πάθηση υπάρχουν 3 τρόποι θεραπείας :
Συντηρητική θεραπεία με φαρμακευτική αγωγή , φυσικοθεραπείες , ειδικές ασκήσεις .
Ενδοσκόπηση Σπονδυλικής Στήλης .
Χειρουργείο Σπονδυλικής Οσφυϊκής μοίρας .
Ο γιατρός θα αποφασίσει την κατάλληλη μέθοδο ανάλογα την σοβαρότητα της κατάστασης .
Φυσικά στις περιπτώσεις που υπάρχουν ανησυχητικά σημεία όπως σύνδρομο ιππουρίδας ( επηρεασμός της κινητικότητάς και αίσθησης , διαταραχές κύστης ) , άλλα νευρολογικά σημεία που δείχνουν ότι η πίεση του νεύρου είναι απειλητική ή όταν η συντηρητική θεραπεία δεν αποδίδει και υπάρχουν συχνές υποτροπές της πάθησης , τότε ο γιατρός θα συμβουλεύσει πολύ ταχύτερα τη χειρουργική

ΕΝΔΟΣΚΟΠΗΣΗ ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΗΣ ΣΤΗΛΗΣ

Η οσφυαλγία και η ισχιαλγία , δηλαδή ο νευρικός πόνος που οφείλεται σε προβλήματα της οσφύος και που αντανακλά στα κάτω άκρα , είναι οι πλέον συχνές παθήσεις από τις οποίες υποφέρουν οι ασθενείς που επισκέπτονται τον Ορθοπαιδικό και τον Νευροχειρουργό . Ο Ιατρός αφού εξετάσει τον ασθενή συνήθως τον καθησυχάζει και συστήνει τη λήψη φαρμακευτικής αγωγής και ολιγοήμερης ξεκούρασης και αποχής από την εργασία . Όμως σε περίπου 30% των ασθενών ο πόνος παραμένει σχεδόν αμείωτος μετά από ένα μήνα από την έναρξη των συμπτωμάτων ενώ η διενέργεια απλών ακτινογραφιών , αξονικών και μαγνητικών τομογραφιών αποκαλύπτει την ύπαρξη κήλης μεσοσπονδυλίου δίσκου σε κάποιο επίπεδο της σπονδυλικής στήλης ή την ύπαρξη σπονδυλικής στένωσης ιδίως σε πιο ηλικιωμένους ασθενείς . Κάποιοι ασθενείς επιλέγουν τον δρόμο της χειρουργικής επέμβασης ενώ άλλοι αρνούνται κατηγορηματικά να χειρουργηθούν είτε από φόβο είτε μετά από συμβουλές ειδικών Ιατρών και Φυσικοθεραπευτών .
Έχει παρατηρηθεί όμως ότι μετά από ένα χειρουργείο της Σπονδυλικής Οσφυϊκής μοίρας σε ένα ποσοστό από 5% έως 50% επιστρέφει σταδιακά ο πόνος στη λεκάνη και στα κάτω άκρα οπότε διεθνώς αναφερόμαστε στο σύνδρομο Αποτυχημένων Χειρουργείων που οφείλεται στο ότι στο σημείο της χειρουργικής παρέμβασης δημιουργείται ουλώδης ιστός που πιέζει και στραγγαλίζει τις ρίζες των νεύρων .
Πλέον διεθνώς και ιδιαίτερα στην πόλη μας εφαρμόζεται με μεγάλη επιτυχία η Ενδοσκόπηση του Σπονδυλικού Σωλήνα . Η μοντέρνα και ελάχιστα παρεμβατική μέθοδος που έχει θέση στη διαχείριση του άλγους του ασθενή πριν αλλά και μετά το χειρουργείο . Ο εξειδικευμένος Ιατρός με ειδικά εύκαμπτα εργαλεία εισέρχεται στον σπονδυλικό σωλήνα με μία οπτική ίνα οπότε δύναται να εντοπίσει το σημείο πρόκλησης πόνου του ασθενή και να προχωρήσει σε μηχανική συμφυσιόλυση και αποσυμπίεση της ρίζας του νεύρου .
Υποψήφιοι ασθενείς είναι οι πάσχοντες από κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου και από Σπονδυλική εκφυλιστική Στένωση . Επίσης οι ασθενείς που υποφέρουν από χρόνιο πόνο ενώ έχουν ήδη υποβληθεί σε μία ή και σε περισσότερες Χειρουργικές Επεμβάσεις . Τέλος οι γηριατρικοί ασθενείς και εκείνοι που αρνούνται τη Χειρουργική δισκεκτομή . Η διαδικασία της Ενδοσκόπησης είναι απλή . Ο ασθενής εισέρχεται στην κλινική , δεν ακολουθεί Αναισθησία , δηλαδή ο ασθενής είναι ξύπνιος και συνεργάζεται με τον Ιατρό , δεν βιώνει πόνο ενώ αποχωρεί ανακουφισμένος για το σπίτι του σε περίπου 2 ώρες . Επιστρέφει στην εργασία του ταχύτατα και μπορεί να συνεχίσει τις φυσιοθεραπείες .
Η μέθοδος είναι ανώδυνη , απόλυτα ασφαλής και αποτελεσματική . Σε περίπτωση υποτροπής του πόνου μετά από κάποιο διάστημα , οι ίδιοι οι ασθενείς ζητούν την επανάληψή της , λόγω της θετικής τους εμπειρίας .
Συμπερασματικά αναφέρουμε ότι η ενδοσκόπηση αποτελεί την πλέον σύγχρονη θεραπεία του οσφυϊκού άλγους , ανήκει στο συντηρητικό πεδίο προσέγγισης του ασθενή , δηλαδή μετά τα φάρμακα και τις φυσικοθεραπείες , ενώ έχει θέση και μετά το χειρουργείο για τη μηχανική συμφυσιόληση της τραυματισμένης περιοχής .

ΑΥΧΕΝΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ

Ως αυχενικό σύνδρομο ορίζεται η παθολογική κατάσταση κατά την οποία παραβλάπτεται η φυσιολογική λειτουργικότητα και κινητικότητα της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης και εκδηλώνεται με τα παρακάτω κλινικά συμπτώματα : πόνος στον αυχένα , κεφαλαλγίες , πόνοι στον ώμο , στον βραχίονα ή και στο χέρι , περιορισμένη κινητικότητα της αυχενικής μοίρας , αδυναμία και μειωμένα αντανακλαστικά στα άνω και κάτω άκρα , προβλήματα στο βάδισμα , μουδιάσματα στα άνω άκρα και αδυναμία στα κάτω άκρα .
Tα αίτια που μπορούν να προκαλέσουν αυχενικό σύνδρομο παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλομορφία . Το βασικότερο και συχνότερο είναι η εκφύλιση του μεσοσπονδύλιου δίσκου που παρεμβάλλεται μεταξύ των σπονδύλων της αυχενικής μοίρας . Η εκφύλιση αυτή προκαλείται από επαναλαμβανόμενους μικροτραυματισμούς της αυχενικής μοίρας . που εκδηλώνονται καθ ΄ όλη τη διάρκεια της καθημερινής ζωής και οι οποίοι , αν και στην πλειοψηφία τους περνούν απαρατήρητοι , δρουν αθροιστικά και αυξάνουν προοδευτικά το μέγεθος του προβλήματος .Η εκφύλιση του δίσκου μπορεί να προκαλέσει με τη σειρά της δευτερογενείς βλάβες όπως μηχανική αυχεναλγία , πίεση των νωτιαίων ριζών της αυχενικής μοίρας και στένωση του σπονδυλικού σωλήνα . Πολλές φορές αυχεναλγία μπορεί να προκληθεί και από θλάση μυός της αυχενικής μοίρας που , αν και έχει σοβαρή κλινική εικόνα , έχει πολύ καλύτερη πρόγνωση και ευκολότερη αντιμετώπιση από την εκφύλιση του μεσοσπονδύλιου δίσκου . Η τελική διάγνωση και η εκτίμηση της σοβαρότητας του συνδρόμου γίνεται με απεικονιστικές μεθόδους οι οποίες είναι οι ακόλουθες : απλές ακτινογραφίες , μαγνητική και αξονική τομογραφία , ηλεκτρομυογράφημα , μυελόγραμμα , σπινθηρογράφημα οστών και εργαστηριακές εξετάσεις .

Οι τρόποι αντιμετώπισης είναι οι εξής : η συντηρητική αντιμετώπιση ( φάρμακα , φυσικοθεραπείες , κολάρο κ.τ.λ. ) και η χειρουργική αντιμετώπιση . Σε κάθε περίπτωση η αρμόζουσα θεραπευτική αγωγή κρίνεται από τον ιατρό . Η τελική απόφαση λαμβάνεται μετά από ενδελεχή αξιολόγηση της σοβαρότητας της κατάστασης του ασθενούς και των θετικών και αρνητικών σημείων κάθε μιας από τις πιθανές θεραπείες . Σε πρώτη προτεραιότητα έρχονται τα υποκειμενικά συμπτώματα του ασθενούς . Πολύ έντονος πόνος στον αυχένα , εξαιρετικά μειωμένη κινητικότητα αυχενικής μοίρας και μυική αδυναμία σε βαθμό που να μην επιτρέπει στον ασθενή να επιτελέσει βασικές καθημερινές δραστηριότητες , επέκταση συμπτωμάτων τόσο στα άνω όσο και στα κάτω άκρα σε συνδυασμό με έντονες αιμωδίες είναι τα βασικά συμπτώματα που αποτελούν κριτήρια για την αξιολόγηση της σοβαρότητας της κατάστασης .Επίσης πρωταρχικής σημασίας είναι και τα ευρήματα της μαγνητικής τομογραφίας αλλά και των λοιπών εξετάσεων που μπορεί να έχει υποβληθεί ο ασθενής .

Σε κάθε περίπτωση επιλογής μεταξύ της μίας ή της άλλης θεραπευτικής οδού πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και οι ανεπιθύμητες ενέργειες της αγωγής καθώς και άλλοι παράμετροι όπως η ηλικία του ατόμου και το είδος και ο βαθμός της επαγγελματικής του δραστηριότητας . Με τον τρόπο αυτό θα υπάρχει μια σφαιρική αντίληψη της κατάστασης του ασθενούς που θα οδηγήσει σε μια πιο έγκυρη επιλογή της θεραπευτικής αγωγής προκειμένου ο ασθενής να έχει μία ταχεία ανάρρωση και επιστροφή στις καθημερινές επαγγελματικές και μη δραστηριότητες του .

ΟΣΤΕΟΑΡΘΡΙΤΙΔΑ – ΑΡΘΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗ

Η οστεοαρθρίτιδα είναι μία πάθηση του αρθρικού χόνδρου . Ο αρθρικός χόνδρος είναι ο ιστός που καλύπτει τα δύο άκρα των οστών που σχηματίζουν την άρθρωση . Στη συνέχεια η νόσος προσβάλλει το οστό που βρίσκεται κάτω από το χόνδρο , τον αρθρικό υμένα , τους συνδέσμους και τους τένοντες της άρθρωσης .
Το γόνατο και το ισχίο είναι οι αρθρώσεις που προσβάλλονται συχνότερα από οστεοαρθρίτιδα .
Οι πιο σημαντικές κλινικές εκδηλώσεις που αντιλαμβάνεται ο ασθενής , είναι ο πόνος και ο περιορισμός της λειτουργικότητας της άρθρωσης .
Στην οστεοαρθρίτιδα του ισχίου είναι χαρακτηριστικός ο πόνος στη βουβωνική χώρα που αντανακλά στο μπροστινό τμήμα του μηρού μέχρι το γόνατο . Επίσης μπορεί να συνυπάρχει δυσκολία κατά τη βάδιση και αδυναμία του ασθενή να φορέσει τα παπούτσια ή τις κάλτσες του από την προσβεβλημένη πλευρά .
Στην οστεοαρθρίτιδα του γόνατος εκτός από το άλγος που μπορεί να είναι και νυχτερινό , ο ασθενής αντιλαμβάνεται κριγμό κατά τις κινήσεις της άρθρωσης και τη σταδιακή παραμόρφωση αυτής .
Η διάγνωση της οστεοαρθρίτιδας επιβεβαιώνεται από τον ιατρό συνήθως με τη βοήθεια των απλών ακτινογραφιών . Οι εξετάσεις αίματος και ούρων είναι συνήθως φυσιολογικές αφού δεν επηρεάζονται από την πάθηση ενώ η Μαγνητική Τομογραφία αποτελεί την εξέταση εκλογής στα αρχόμενα στάδια της νόσου .
Η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας στα αρχικά στάδια είναι συντηρητική . Παυσίπονα και αντιφλεγμονώδη φάρμακα , αλλαγή των καθημερινών δραστηριοτήτων , φυσικοθεραπείες και ενδαρθρικές εγχύσεις ουσιών που ομαλοποιούν το μεταβολισμό της άρθρωσης , ανακουφίζουν τον ασθενή και καθυστερούν την εξέλιξη της νόσου .
Όταν όμως ο πόνος προκαλεί αναπηρία στον ασθενή και δεν υπάρχει ανταπόκριση στα παραπάνω θεραπευτικά μέτρα τότε η χειρουργική θεραπεία αποτελεί τη μόνη θεραπευτική διέξοδο .

ΟΛΙΚΗ ΑΡΘΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗ

Είναι η αντικατάσταση μιας άρθρωσης από μία τεχνητή άρθρωση και έχει ένδειξη σε ασθενείς άνω των 60 -
65 ετών .

Η εξέλιξη των τεχνητών αρθρώσεων κατά τις τελευταίες δεκαετίες με τη χρήση νέων υλικών όπως το τιτάνιο , το ταντάλιο και το βιτάλιο έχουν αυξήσει τη διάρκεια ζωής των αρθροπλαστικών .
Η εφαρμογή νέων χειρουργικών τεχνικών επιτρέπει τη γρήγορη ανακούφιση και επάνοδο του ασθενή στις καθημερινές του δραστηριότητες.
Όταν η πάθηση αφορά και στα δύο γόνατα ή ισχία συνήθως ο χειρουργός συμβουλεύει τα δύο χειρουργεία να απέχουν μεταξύ τους 3 – 6 μήνες .

ΑΡΘΡΟΣΚΟΠΗΣΗ

Η Αρθροσκόπηση είναι η πλέον σύγχρονη και καθιερωμένη μέθοδος διάγνωσης και θεραπείας των παθήσεων των αρθρώσεων του ανθρωπίνου σώματος .
Ο εκπαιδευμένος Ορθοπαιδικός Χειρουργός μέσω πολύ μικρών οπών του δέρματος διαγιγνώσκει τις βλάβες και με τη χρήση υπερσύγχρονων εργαλείων που του παρέχει η τεχνολογία χειρουργεί και θεραπεύει παθήσεις που άλλοτε παρέμεναν αδιάγνωστες ή παντελώς άγνωστες .
Ο ασθενής εξέρχεται από την κλινική την ίδια ή την επόμενη ημέρα , ενώ η πιο ευχάριστη εμπειρία που βιώνει είναι η απουσία πόνου . Παλαιότερα οι ίδιες επεμβάσεις προκαλούσαν σοβαρό μετεγχειρητικό άλγος ενώ οι τομές δέρματος ήταν πολύ μεγάλες και οι ουλές επώδυνες και δύσμορφες.
Οι απλές ακτινογραφίες , οι αξονικές και οι μαγνητικές τομογραφίες αποτελούν χρήσιμα εργαλεία έχουν όμως μόνο ένα σχετικά μικρό ποσοστό σωστής διάγνωσης των παθήσεων του γόνατος , του ώμου , του ισχίου , της ποδοκνημικής και των άλλων αρθρώσεων . Με την Αρθροσκόπηση όμως έχουμε την δυνατότητα με μία μικρή ανώδυνη και σύντομη επέμβαση να δούμε σε μεγέθυνση τις όποιες βλάβες της άρθρωσης και ταυτόχρονα να τις θεραπεύσουμε οριστικά .
Μετά την Αρθροσκόπηση ο ασθενής ακολουθεί ένα πρωτόκολλο αποκατάστασης με στόχο την γρήγορη και ασφαλή επιστροφή στην εργασία του .

Αρθροσκόπηση του ισχίου

Η νέα και ευχάριστη εξέλιξη στο πεδίο της αρθροσκοπήσεως αφορά στην άρθρωση του ισχίου που μέχρι σήμερα παρέμενε απροσπέλαστη λόγω της ανατομικής κατασκευής της .
Πλέον διεθνώς και ιδιαίτερα στην πόλη μας εφαρμόζεται με μεγάλη επιτυχία , δίνοντας την δυνατότητα να ανακουφιστεί ο ασθενής από παθήσεις όπως η παρουσία ελευθέρων σωμάτων χόνδρου στην άρθρωση του ισχίου , οι χόνδρινες βλάβες , οι δυσπλαστικές ανωμαλίες , η οστεοαρθρίτιδα στα αρχικά στάδια , η υπερτροφική υμενίτις , η άσηπτη οστεονέκρωση της μηριαίας κεφαλής και η σηπτική αρθρίτιδα .
Η Αναισθησία μπορεί να είναι γενική , ενδοραχιαία είτε επισκληρίδιος και επιλέγεται από τον ίδιο τον ασθενή σε συνεργασία με έμπειρους αναισθησιολόγους .
Τα ασφαλιστικά ταμεία καλύπτουν τη χρήση των ακριβών και ιδιαίτερα προηγμένων τεχνολογικά εργαλείων που απαιτείται για την επέμβαση .
Στόχος της Παγκόσμιας Ορθοπαιδικής Αρθροσκοπικής Κοινότητας είναι στο άμεσο μέλλον η αρθροσκόπηση του ισχίου να αποτελεί επέμβαση ρουτίνας όπως συμβαίνει στις αρθρώσεις του γόνατος , του ώμου και της ποδοκνημικής .

Γυμναστική...κρύβει κινδύνους .

Η γυμναστική όπως είναι γνωστό είναι απαραίτητη για την υγεία μας , για την ενδυνάμωση του μυϊκού συστήματος αλλά και για τη διατήρηση υγιών οστών . Πάντα όμως πρέπει να γίνεται με μέτρο και προσοχή . Πολλές φορές υπάρχουν σοβαροί τραυματισμοί από λανθασμένη γυμναστική . Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα πολλά άτομα να επισκέπτονται τον ορθοπαιδικό για τραυματισμούς που υπέστησαν στο γυμναστήριο .
Οι πιο συχνοί τραυματισμοί είναι οι εξής :

1. Γιόγκα :
· Στα γόνατα
· Στους μυς
· Στους γοφούς και τη σπονδυλική στήλη

2. Αερόμπικ :
· Διάστρεμμα αστραγάλου
· Κακώσεις γονάτων
· Προβλήματα στη μέση

3. Προπόνηση με βάρη :
· Προβλήματα στους χόνδρους
· Κακώσεις σπονδυλικής στήλης

Για να αποφύγετε λοιπόν τους παραπάνω τραυματισμούς θα πρέπει :
ü Να είστε σίγουρη ότι το προσωπικό των γυμναστηρίων είναι άτομα με σωστές γνώσεις και εκπαίδευση .
ü Οι αρχάριοι να αρχίζουν με βασικές και όχι πολύπλοκες ασκήσεις
ü Να έχετε κάνει σωστό ζέσταμα πριν την έναρξη των ασκήσεων
ü Να αποφεύγετε τις υπερβολές
ü Να εφαρμόζονται πάντα διατατικές ασκήσεις Εάν νιώσετε πόνο ή ΄κάψιμο ΄ σταματήστε την άσκηση .